พิมพ์หน้านี้ - ...เหงาใช่ไหม?...จะไปหา....

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: คนผิงดาว ที่ 21 กรกฎาคม 2008, 09:08:PM



หัวข้อ: ...เหงาใช่ไหม?...จะไปหา....
เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 21 กรกฎาคม 2008, 09:08:PM
เสียงสะอื้นปนความเศร้าเมื่อได้ยิน

ระรวยรินด้วยน้ำตาที่รินหลั่ง

อยากไปอยู่ข้างๆคอยปลอบโยนในตอนนี้

ถ้าหากเธอมี....ที่ว่างให้ปลอบใจ


.......................................................................
เหงาใช่ไหม?ในเวลานี้

ในคืนที่เขาไม่อยู่เคียงข้างเธอดั่งวันเก่า

หรือว่าวันนี้เขาทำให้เธอต้องปวดร้าว

เธอจึงเหงา....ร้องไห้ทั้งคร่ำครวญ

......................................................................

                         เหงาใช่ไหมจะไปหา

                                      คอยก่อนนะอย่าด่วนทำเรื่องไม่ดี

                                                         ชีวิตก็มีบ้างที่ต้องผ่านเรื่องอย่างนี้

                                                                            อย่างน้อยเธอยังมีฉันนี้ที่จริงใจ

...

 แด่....คนเหงาๆสักคน


หัวข้อ: Re: ...เหงาใช่ไหม?...จะไปหา....
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 15 มีนาคม 2010, 07:41:PM
เหงาใช่ไหม เห็นใจ ใฝ่ถามหา
เหงาใช่ไหม น้ำตา จึงหลั่งเห็น
เหงาใช่ไหม หัวใจ ที่อยู่เป็น
เหงาใช่ไหม เพื่อนเพ็ญ ที่เดียวดาย

จะไปหา แล้วนะ ไม่ต้องห่วง
จะไปหา แล้วดวง ไม่ช้าสาย
จะไปหา แล้วหยุด ใจที่ตาย
จะไปหา แล้วความหมาย คลายเหงากัน


หัวข้อ: Re: ...เหงาใช่ไหม?...จะไปหา....
เริ่มหัวข้อโดย: วันฟ้าใส ที่ 26 มีนาคม 2010, 11:58:AM
แค่วันเวลาที่เคยมีนั้นเหือดหาย
ความรักร้ายครอบคลุมใจให้หม่นหมอง
ความชอกช้ำย้ำใจให้ครอบครอง
รักที่ปองไม่ได้สมดังใจ
..........วันนี้หัวใจเหงา.....เฝ้าถามหา
อยากรู้ว่าจะมีบ้างสักคนไหม
มาดูแลเทคแคร์เฝ้าเอาใจ
ที่บอกไว้  ถ้าเหงา  เขายินดี
..........น้อมรับบ้างได้ไหมก็ใจช้ำ
ใครช่วยทำให้ใจไหวเต้นถี่
จะขอบคุณเธอนะ นะคนดี
หากจะมีเธอเฝ้ามาเอาใจ
..........ก็เหงาบ้างบางครั้ง  อย่างที่บอก
เคยช้ำชอก มาบ้างก็หลายหน
แต่ก็ยังไม่มี ไม่มีใครสักคน
จะปลอบโยนให้เหงา...........ได้จางไป


หัวข้อ: Re: ...เหงาใช่ไหม?...จะไปหา....
เริ่มหัวข้อโดย: วันฟ้าใส ที่ 27 มีนาคม 2010, 04:12:PM
เวลาที่มีมันน้อยนิด
แต่ความคิด ความหวัง แสนสับสน
ก็เพราะเรา เป็นเรา เฝ้าอดทน
รอความเหงา ให้ผ่านพ้น ได้จากลา

แต่เหตุใด ที่ไหน ใยยังอยู่
ยังคอยดู ว่าเรา เหงาหนักหนา
อยู่เป็นเพื่อน ทุกยาม เมื่อช้ำมา
เสียน้ำตา ครั้งใด มาใกล้ทุกที

เสียงหัวใจ ร้องขับ ไม่นับหรอก
ไหนเธอบอก เหงาใช่ไหม จะไปหา
รออยู่นาน ไม่พบเธอ เดินกลับมา
ก็เธอลา ลับไป ใจเศร้าตรม

ฝากสายลม วานบอก ให้เธอด้วย
ฝากลมช่วย ส่งข่าว เธอมาหา
ฉันยังรอ เธอปลอบ ตลอดมา
เธอจะรู้ บ้างไหมว่า ..............ใจคนรอ
emo_48