|
หัวข้อ: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 15 กรกฎาคม 2008, 08:23:AM ใจมนุษย์ สุดหยั่ง ชั่งเรียนรู้
บางครั้งดู อ่อนไหว ไร้พิษสง เห็นหนึ่งด้าน พาลเชื่อ ช่างซื่อตรง สุดท้ายหลง บงกรต เขาคีรี ภาพที่สร้าง อย่างหรู ดูหลักแหลม ปักขนแซม ปะปน จนสดสี พรางมิดชิด ปิดซ่อน เสียดิบดี ดูเหมือนมี คุณค่า น่าเชื่อถือ แต่ทองแท้ แม้นาน ก็ไม่ลอก เนื้อบ่งบอก บริสุทธ์ จุดสร้างชื่อ มีลวดลาย วิจิตร ประดิษฐ์มือ ต่างเลื่องลือ ยกย่อง เป็นทองคํา ผิดไปจาก แผ่นบาง สังกะสี ต่อให้มี ทองทา รักษาลํ้า เพียงตากแดด ผึ่งลม กลับคืนดํา สนิมยํ้า เกาะกิน สิ้นราคา อย่าทําตัว เยี่ยงกา อิจฉาหงษ์ ไม่เดินดง ลงดิน บินเหิรฟ้า คิดว่ามี เรี่ยวแรง แกร่งกายา แล้วตีค่า ว่าตัว แน่กว่าใคร จงยอมรับ ปรับรู้ ศักยภาพ แสดงปลาบ ปลื้มจิต คิดจริงใจ อย่าหลงตน จนทํา ตัวยิ่งใหญ่ จดจําไว้ ตัวเรา เท่าธุลี หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 15 กรกฎาคม 2008, 09:22:AM ใจมนุษย์ สุดลึกล้ำ จะหยั่งถึง
ให้คำนึง ครวญใคร่ ได้ฉงน ทางคดเคี้ยว ยังน้อยกว่า น้ำใจคน ดูวกวน เปลี่ยนแปร ทุกเวลา เป็นหน้าเนื้อ ใจเสือ ก็มีมาก บ้างก็ปาก ไม่ตรงใจ ใฝ่อิจฉา บ้างปากหวาน ก้นเปรี้ยว ก็มีมา บ้างก็ว่า ลับหลัง น่าชังจริง ต้องทำใจ เสียบ้าง กับใจคน อย่าสับสน วุ่นวาย ดั่งผีสิง ใครจะดี ใครจะชั่ว เราต้องนิ่ง เพราะทุกสิ่ง อย่าถือมั่น กันเลยนา สัตว์โลกย่อม เป็นตามกรรม นำพาชัก จะเบาหนัก เป็นไป ตามยถา คนทำชั่ว ย่อมได้ชั่ว ตามธรรมดา ดีรักษา คนทำดี มีอยู่จริง emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 + 1 ให้น้องเพลงด้วยนะครับ สาธุ หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 15 กรกฎาคม 2008, 09:26:AM ชอบอีกแล้วอ่า พออ่านปุ๊ปจิตนิ่งเลย คริๆ
+1นะคะ หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 15 กรกฎาคม 2008, 09:57:AM ขอขอบคุณ รัศมีธรรม ช่วยชี้แจง
ร่วมแสดง ข้อคิด จิตขานไข ทุกคํากล่าว สัมผัส ความจริงใจ นี่ไม่ใช่ ของหวาน ในจานเปล่า ใจมนุษย์ สุดหยั่ง พลังเร้น คิดว่าเป็น ไออุ่น ช่วยแก้หนาว จึงเปิดรับ ปรับใจ ไปทุกคราว กลับยิ่งหนาว สะท้าน สะเทือนทรวง หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 15 กรกฎาคม 2008, 10:09:PM แม้มนุษย์ สุดหยั่งถึง ในดวงมาลย์
มีนงคราญ ที่ใจงาม ทรามวัยเอ๋ย คือเพลงผ้า หญิงกล้า เหมือนอย่างเคย แม่ทรามเชย จริงใจ เมื่อได้ยล เป็นสตรี ที่มี จิตใจงาม มิครั่นคร้าม ทุ่มเทใจ ได้ฝึกฝน เก่งทั้งกลอน เก่งทั้งคิด จักช่วยดล ให้เปี่ยมล้น ด้วยความสุข ทุกคืนวัน แม้ใครจะ ยากหยั่งถึง ตรึงดวงใจ แต่เธอให้ ความจริงใจ ไม่เปลี่ยนผัน แวะมาพูด มาคุย เหย้าหยอกกัน เพลงผ้านั้น เป็นที่รัก ของทุกคน emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 15 กรกฎาคม 2008, 11:09:PM ใจมนุษย์ สุดหยั่ง ความรู้สึก
เพียงแค่นึก ก็ให้ ไหวหวันหวาม แต่จะให้ คอยคิด ติดใจตาม ทุกเนื้อความ คงเป็น ไปไม่ได้ มีคนรัก ก็จัก มีคนเกลียด คําส่อเสียด พบมา ไม่หวั่นไหว แต่ก็ยัง เป็นตัวเอง อยู่รํ่าไป อยู่ที่ใคร จะรับ นับร่วมเรียง รู้สึกปลื้ม ปิติ กับถ้อยคํา รัศมีธรรม ชื่นชม เป็นพี่เลี้ยง ทุกบทกลอน สอนอ่าน ประสานเคียง ด้วยสําเนียง คนดี ส่อภาษา หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 21 กรกฎาคม 2008, 02:28:PM เลี้ยววกวน เลาะไหล ใจมนุษย์
หยั่งไม่สุด ถึงก้น กว่าธารา เดี๋ยวก็ซ้าย เดี๋ยวก็ ไปทางขวา จะมุ่งหน้า หันหลัง เดาไม่พ้น อันเถาวัลย์ พันเกี่ยว ที่เลี้ยวลด ก็ไม่คด เหมือนหนึ่งใน นํ้าใจคน ท่านเปรียบเปรย แปลไว้ ในกลอนด้น คือยอดคน สุนทรภู่ รู้วิชา สามวันดี สี่วัน พลันร้ายเหลือ ไม่อยากเชื่อ ใจใคร อีกแล้วหนา ถือเป็นโชค ได้เห็น เป็นบุญตา ที่ผ่านมา คือหนึ่ง บทละคร หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: *คuขี้IหJา* ที่ 21 กรกฎาคม 2008, 04:08:PM ใจมนุษย์ ยากแท้ เกินหยั่งถึง
พอได้หนึ่ง ไม่ทันซึ้ง อยากได้สอง เห็นท้าทาย อยากได้ มาลิ้มลอง อยากครอบครอง เป็นเจ้าของ เพียงผู้เดียว ใจมนุษย์ ยากแท้ เกินหยั่งถึง เสมือนหนึ่ง ส้มหวาน ไหนจึงเปรี้ยว หากมัวมอง แต่รูปลักษณ์ เพียงอย่างเดียว ใจคงเหี่ยว ชอกช้ำ น้ำคำคน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 24 กรกฎาคม 2008, 07:35:PM ใจมนุษย์ สุดหยั่ง ให้ถึงราก
จากลมปาก หวานจ๋อย พลอยเข้มขม ชอบตัดสิน ตีความ ตามอารมณ์ เมื่อไม่สม ดั่งใจ ให้ขุ่นเคือง ก็มาจาก ร้อยพ่อ แลพันแม่ ยากเหลือแท้ ถูกใจ ไปทุกเรื่อง ควรยอมรับ ศักยภาพ อันปราดเปรื่อง ที่ประเทือง ปัญญา มาตัดสิน อย่ามองคน ค้นเค้น ด้วยสายตา แล้วนํามา วิจารย์ ถึงติฉิน ควรจะถาม ความใน ให้ได้ยิน ก่อนราคิน คืนคอน ย้อนไปหา อย่าครุ่นคิด เข้าข้าง ทางดีเลิศ ว่าต้องเกิด กับเรา เท่านั้นหนา แล้วเหยียดมอง ผู้อื่น ไร้นํ้ายา เป็นดั่งกา ที่จ้อง ขโมยกิน ถมนํ้าลาย ขึ้นรด บนท้องฟ้า ก็ร่วงมา ใส่ตัว เองทั้งสิ้น ทุกคํากล่าว มีเกิด เป็นอาจิณ อย่าสูญสิ้น คุณค่า ความเป็นคน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 07 สิงหาคม 2008, 08:03:PM อันมนุษย์ ผุดจาก รากของคน
ที่ปะปน ปรุงแต่ง แห่งสีสัน มีที่มา มากมาย หลายหลากพันธ์ จึงต่างกัน ด้วยเรื่อง เฟื่องปัญญา ความคิดอ่าน ผ่านใจ จึงลําบาก ดูแสนยาก แยบยล เกินค้นหา คําโบราณ ท่านกล่าว ร้อยวาจา รู้จักหน้า ใช่ว่า จะรู้ใจ แสนปราดเปรื่อง เรื่องของ สุภาษิต ท่านขบคิด นําพา มาขานไข ทุกคํากล่าว เล่าตาม ความเป็นไป ชี้แจงไว้ ถูกต้อง ทํานองคน พุทธองค์ ยังคง ต้องราคิน คนเดินดิน อย่างเรา หรือจักพ้น เป็นความหมาย ขยายความ ไม่วกวน ให้อดทน ทัดทาน คนพาลเอย หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 07 กันยายน 2008, 05:25:PM ลึกสุดใจ หาใคร มาหยั่งถึง ของก้นบึ้ง ตัวตน คนทั้งหลาย หรือสัมผัส วัดกัน ที่รูปกาย กับคมคาย สํานวน ชวนน่าฟัง เคยลิ้มลอง ของหวาน ในจานเปล่า จะบอกกล่าว รสชาด ช่างพลาดพลั้ง อนาถนัก หวานเอ๋ย อนิจจัง ประดุจดัง เสพลม ชื่นชมเงา ก็มนุษย์ สุดหยั่ง ไปยังราก แค่ลมปาก จํานรรจ์ ก็พลันเศร้า ไม่ยกเว้น เช่นแม้ แต่ตัวเรา ก็ยังเฝ้า หลอนหลอก บอกตัวเอง มันสมอง ของคน ปนรอยหยัก บ้างมากนัก บ้างกลวง จนโหวงเหวง ฉะนั้นจึง พึงละ จะบรรเลง ให้เป็นเพลง ถูกใจ ในต้องการ หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 07 กันยายน 2008, 09:47:PM ใจมนุษย์ สุดหยั่ง ให้รู้แน่
ความจริงแท้ มิปรากฎ อย่างที่หวัง มีลวงหลอก บังหน้า เต็มกระบัง ด้วยพลัง ความหลงผิด คิดต่ำช้า ใจมนุษย์ ยากนัก จักเข้าถึง ถึงก้นบึ้ง หัวใจ อันทรงค่า รักหรือหลอก ลวงหรือจริง อยากพรรณนา เพราะเขาว่า มนุษย์ ร้อยเล่มเกวียน มันสมอง บนหัว อยากจะรู้ จะมองดู ให้เห็น เป็นต้องเปลี่ยน ล้านความคิด ล้านความเห็น คอยหมุนเวียน เหมือนเล่มเทียน ใจมนุษย์ สุดบรรยาย [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: กวีพิจิก ที่ 07 กันยายน 2008, 10:02:PM ในส่วนลึก มนุษย์ สุดจะหยั่ง
สุดกำลัง หยั่งได้ ให้เข้าถึง ที่ได้พบ สบมา น่าสะพรึง ฉะนั้นจึง พึงจำ ในคำลวง แต่ก็มี ที่ใจ ใครหลายคน ในวังวน บนภพ บรรจบสรวง ที่ส่วนลึก ตรึกใน ใครทั้งปวง ฤทัยดวง ตวงตัก รักแท้จริง หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: ?Uริสุnธ์ตaoดกาa? ที่ 08 กันยายน 2008, 02:52:PM ใจมนุษย์ สุดลึกล้ำ จะหยั่งถึง
ความรักจึง มากมาย หลากหลายแท้ ดังที่กล่าว มานั้น เรื่องจิงแจ โกโหแท้ รักจิงใจ ที่พรรณณา แรกคบกัน บอกว่ารัก สุดแสนจิต ก็เลยคิด ว่าเทอรัก แอบมีใจ พอคบกัน เนินนาน ผ่านหมุนไป เริ่มไม่ใส ความรักขุ่น หมกมุ้นเอ๋ย ใจมนุษย์ จีงยาก จะหยั่งรู้ ลองคิดดู ถึงความรัก ที่ปักสา แม้จะรู้ ถึงคำลวง เค้าหลอกมา ยังอุษา ให้ลวงหลอก อยุ่รำไป emo_25 หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 08 กันยายน 2008, 06:16:PM (http://img145.imageshack.us/img145/8200/69d9e501e3a8ffa90ef0de4kf0.jpg) จิตกำหนดกฎความดี ----------------- ซีรีบรั่ม เป็นหยัก เขาทักไว้ ให้แน่ใจ ความฉลาด ดั่งคาดฝัน คลื่นน้อยมาก ฉลาดหมาย ไม่เท่ากัน มากน้อยนั้น กรรมพันธ์ กำหนดไป แต่จะถือ ความฉลาด เป็นที่ตั้ง คงไม่ได้ กระมัง นั่นไฉน ความฉลาด หากำหนด กฎเกณฑ์ใจ จิตนั้นไซ้ ใช้กำหนด กฎเกณฑ์คน อิฐต่างหาก รากเหง้า เขลามนุษย์ ที่ลึกสุด ก้านสมอง ที่ปองฝัน นำอีโก้ มากำหนด กฎเกณฑ์มัน เพื่อยับยั้ง รากเหง้า เขลาปัญญา นำความรู้ประสบการณ์ มาพานเกี่ยว มายึดเหนี่ยว ร่วมเคี่ยว อีโก้หนา ให้ดวงจิต พินิจรู้ คู่กายา คุณธรรม พาซุปเปอร์ อีโก้มี นี่ต่างหาก ที่กำหนด กฎเกณฑ์จิต ความฉลาด มากน้อยนิด จิตใฝ่นี้ ไม่สามารถ ยึดหมายได้ ในความดี คิดให้ดี แล้วตรึกตรอง สมองใจ เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: ?Uริสุnธ์ตaoดกาa? ที่ 08 กันยายน 2008, 07:21:PM ซีรีบรั่ม เป็นหยักไหม หนูไม่รู้
เพียงแค่อยู่ ไปวันวัน ดั่งใจหมาย เพื่อแค่หาย คิดถึงกลอง ในดวงใจ เฉดเช่นรัก ที่เฝ้าปอง ในอาดูร ชีวิตนี้ อุทิศให้ แก่ความรัก เป็นหนทาง แห่งความรัก น้าเลือมใส ไม่ดูใจ ไม่เที่ยวง้อ ไม่วอวร ไม่อาวร ถึงรัก ที่จากมา อันก้อนอิฐ เปรียนเสมือน รากฐานรัก ให้รู้จัก ก่อความรัก เป็นหลักแน่ เปรียนเสมือน ปีรมิต ที่สวยเด่น ตั้งอยู่เป็น ก้อนอิฐงาม พันพันปี emo_25 หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 10 กันยายน 2008, 10:31:AM เกิดเป็นคนมีจิตคิดซับซ้อน
ทั้งกะล่อนทั้งคนดีมีมากหนา อยู่เหนือสัตว์ทั้งปวงบนโลกา จึงคิดว่าตนเองแน่เสียกระไร สัตว์มนุษย์มีศักยภาพสูง มิอาจจูงหรือชักหรือผลักไส มีความคิดของตนเองอยู่ในใจ หากคิดใฝ่ย่อมทำไปตามกำลัง แต่คนมักหลงผิดชีวิตร้าย บ่อยทำลายตนเองด้วยโอหัง ตามอำนาจกิเลสมันจะพัง ไม่ระวังใจตนเหมือนลนไฟ หากคิดร้ายมักคิดจนซับซ้อน เพื่อจะซ่อนความคิดที่ผิดไว้ แต่สุดท้ายก็แผดเผาอยู่ในใจ เร่าร้อนในทรวงตนสับสนจริง หวังกอบโกยทุกสิ่งดังที่หวัง มัวแต่สั่งสมไปให้ผีสิง นั่นของกูนี่ของข้าเป็นของจริง ก็จะวิ่งสู่อบายมลายไป emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: ?Uริสุnธ์ตaoดกาa? ที่ 11 กันยายน 2008, 03:41:PM วันนี้มี ท่านรัศมี ธรรมส่องทาง
มาโปรดทาง ชีแจง แสงสดใส อันธรรมะ ส่องในทิศ ทั้งแดนไทย ไปให้ไกล ไอ้ความชัว กูละวาง แต่เมื่อวาน ไปเจอนาง ในดวงจิต ทำให้คิด ฝุ้งสร่าง ในหัวใจ เพราะไปเจอ สาวน้อย หน้าสดใส นั่งนั้นไง อยู่ตรงป้าย ขึ้นรถเมล์ emo_45 หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 13 กันยายน 2008, 11:33:AM แม่คงคา ว่าลึก ยังนึกหยั่ง หรือสองฝั่ง ยังเห็น เป็นเลาะเลี้ยว กระแสนํ้า ยามไหล ไปเป็นเกลียว บอกความเชี่ยว รุนแรง แห่งวารี แต่ใจคน ค้นไป ไม่พานพบ จุดบรรจบ บ่งบอก ถึงวิถี เกินกําลัง หยั่งหา ว่าชั่วดี ทุกนาที แปรเปลี่ยน เวียนหมุนไป ธรรมดา สัตว์โลก ในทางเลือก หุ้มด้วยเปลือก ตัญหา พาหวั่นไหว จึงหลบเร้น ร่องรอย ของหัวใจ เกินกว่าใคร หยั่งรู้ ดูด้วยตา หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: คุuชๅe uๅeกะa่ou ที่ 13 กันยายน 2008, 11:38:AM ดีครับพี่เพลงผ้าคนน่ารัก
ผมเจอพี่เป็นทักตลอดเวลา เพราะพี่เป็นคนพี่ผมพึ่งพา ตลอดเวลาที่มีเว็บกลอน emo_12 อิอิ หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 23 กันยายน 2008, 01:49:AM ใจมนุษย์ สุดหยั่ง ถึงแก่นแท้
เพราะผันแปร เปลี่ยนแปลง ช่างซับซ้อน เห็นว่าดี บางครั้งยังกะล่อน เห็นอ่อนๆ บางครั้ง ไม่ทำดี ใจมนุษย์ เหมือนสายธาร ที่ไหลเชี่ยว มีลดเลี้ยว ตามซอก แห่งเขานี้ เหมือนกับใจ มนุษย์ มีชั่วดี ยากเพียงที่ มองผิวเผิน รู้ตัวตน [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 24 กันยายน 2008, 04:45:PM (http://img513.imageshack.us/img513/7359/215yp7uq8.jpg) ใจ?.คล้ายมายา -------------- สิ่งที่เห็น อาจไม่ใช่ ที่ได้คิด สิ่งที่คิด อาจไม่ใช่ ที่ได้เห็น สิ่งที่คิด อาจไม่ใช่ ที่ได้เป็น สิ่งที่เห็น อาจไม่ใช่ ที่ได้ทำ เพราะทุกอย่าง อยู่ใน หัวใจจิต ใครไหนคิด อย่างไร ไม่มีล้ำ เข้าไปหมาย ในจิตใจ ผู้ได้ทำ เป็นแค่คำ ที่คิดฝัน ออกจากใจ ใครจะรู้ ใจใคร เล่าใจใคร ใจเราไซร้ ยังไม่รู้ คิดดูไหม แล้วจะรู้ ใจใคร ได้อย่างไร ก็ใจใคร ก็ใจใคร ใช่ใจตน เพราะทุกลิ่ง หมายได้ คล้ายมายา ภาพมัวพร่า ที่ฉายมา พาสับสน มโนภาพ ต้องคิดไป ตามใจตน ใจของคน จึ่งมั่นหมาย คล้ายมายา เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 24 กันยายน 2008, 06:28:PM ใจมนุษย์ ยากแท้ จะกำหนด
เพราะเลี้ยวลด คดเคี้ยว ดั่งสายน้ำ อย่าหวังเชื่อ เพียงคารม แห่งน้ำคำ ความชอกช้ำ มากแท้ จะตามมา ใจมนุษย์ คดเคี้ยว สุดหยั่งถึง คิดว่าซึ้ง กับช้ำ น้ำนองหน้า ใจมนุษย์ ที่กล่าว ทำมีน้ำตา ฟังวาจา มิรู้ใจ ใคร่นึกตรอง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 03 พฤศจิกายน 2008, 06:17:PM วิถีคนจนใจจะไปรั้ง หรือคาดหวังให้สมปรารถนา ก็ร้อยพ่อพันแม่ที่เกิดมา มันจึงยากเกินกว่าสมดั่งใจ จะข่มเขาโคขืนให้กลืนหญ้า รึก็สุดปัญญาจะทําไหว จะสั่งลมห่มฟ้าได้อย่างไร จึงต้องปล่อยเป็นไปตามครรลอง เพียงยึดถือคือใจไม่เรรวน สิ่งใดควรก็หามาสนอง อยู่บนความถูกต้องของมุมมอง แล้วไตร่ตรองรอบคอบด้วยชอบธรรม (http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com) หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 04 พฤศจิกายน 2008, 01:39:AM ใจมนุษย์สุดหยั่งให้ลึกซึ้ง
เหมือนประหนึ่งงมเข็มในสายน้ำ เข็มเล่มน้อยมองหาแม้ผุดดำ ก็ยังคลำหาเข็มนั้นไม่มี ใจมนุษย์สุดยากหากเอ่ยอ้าง เหมือนเส้นทางรกชัฏในป่านี้ จะมองหาอันตรายในพงพี ก็ยากที่จะเห็นในเร็วพลัน เพราะต่างคนต่างหน้าต่างความคิด ต่างจริตการกระทำให้นึกหวั่น ยากจะหาคนดีที่ครบครัน มนุษย์นั้นสุดหยั่งให้รู้ใจ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 10 พฤศจิกายน 2008, 10:46:PM หยั่งเท่าไร ไม่สุด มนุษย์หนอ คําว่าพอ รู้สึก สํานึกไหม ข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย หรืออย่างไร จึงมิอาจ คิดได้ ว่าชั่ว-ดี ร่วมเห็นงาม ตามกระแส ช่างแย่นัก ตั้งตนเป็น ปรปัก สิ้นศักดิ์ศรี จรรยาบรรณ เสื่อมถอย ด้อยเต็มที ใช้วิธี หลังเขา เข้าโรมรัน ความละโมบ โลภมาก ยากขัดเกา เป็นดั่งเงา เข่นฆ่า ให้อาสัญ สีโลหิต ผิดไป หรือไรกัน จึงไม่เหลือ ความสัมพันธ์ ในสันดาน (http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com) หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 10 พฤศจิกายน 2008, 11:28:PM (http://img262.imageshack.us/img262/3482/215yp7mv2.jpg) ด่าได้ดี เลอเลิศ ประเสริฐนัก แค่ของเล่น เด่นพักตร์ ให้ชวนหัว คิดอะไร มากมาย หลายพันพัว นายเหนือหัว มากมาย ขายชีวี เรื่องขำขัน วันนี้ ที่ชวนหัว ไม่คิดมั่ว ข้างใคร ในทั้งผอง ใครอยากตี กันไป ได้แค่มอง ไม่เห็นต้อง ยุ่งเกี่ยว เที่ยววุ่นไป แต่ก่อนรัก มากมาย วายชีวี มาบัดนี้ ขยี้กัน ให้หวั่นไหว นับประสา อะไร เป็นอะไร ช่างเหลวไหล รกสอง มองดูเพลิน นี่แหละหนา ที่ว่า สุดหยั่งถึง ลึกสุดบึ้ง เวิ้งว้าง ดูห่างเหิน จิตมนุษย์ สุดหยั่ง ยั้งเหลือเกิน ใครมัวเพลิน วอดวาย ขายชีวา เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 11 พฤศจิกายน 2008, 10:24:AM ร้อยสำนึกตรึกคิดให้สุดหยั่ง ยากยับยั้งความคิดจิตใจนี้ มีดีร้ายเลวชั่วต่ำความดี ยากถึงที่เข้าถึงในหัวใจ ในความคิดติดพันหลากหลายเรื่อง คิดต่อเนื่องสารพันยากถึงได้ แม้รูปงามก็ยากถึงซึ่งข้างใน ยากจับไว้ซึ่งความคิดในตัวคน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 11 พฤศจิกายน 2008, 10:44:AM วันนี้มี ท่านรัศมี ธรรมส่องทาง มาโปรดทาง ชีแจง แสงสดใส อันธรรมะ ส่องในทิศ ทั้งแดนไทย ไปให้ไกล ไอ้ความชัว กูละวาง แต่เมื่อวาน ไปเจอนาง ในดวงจิต ทำให้คิด ฝุ้งสร่าง ในหัวใจ เพราะไปเจอ สาวน้อย หน้าสดใส นั่งนั้นไง อยู่ตรงป้าย ขึ้นรถเมล์ emo_45 รู้เท่าทัน ความคิด ย่อมดีเลิศ กิเลสเกิด ดับลง ปลงเถิดหนา จะสาวน้อย สาวใหญ่ เพียงกายา สังขารา ไม่เที่ยง ไม่อยู่นาน เกิดขึ้นแล้ว ตั้งอยู่ ย่อมดับไป ตามกฎไตร ลักษณะ ที่กล่าวขาน หากปล่อยใจ ตามกิเลส ที่แผ้วพาล ย่อมร้าวราญ เป็นทุกข์ อยู่ทุกวัน ไม่มีแม่ น้ำเสมอ ตัณหาได้ ถ้าอยากไป ใจก็ไม่ เป็นสุขสันต์ ด้วยไม่เที่ยง ล้วนเกิดดับ ทุกสิ่งอัน เพราะฉะนั้น อย่ายึดมั่น กันเถิดเอย emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 16 พฤศจิกายน 2008, 08:09:AM มนุษย์ สุดหยั่ง ฝังวัด มนุษย์ รอบจัด เหลือหลาย มนุษย์ ทั้งหญิง และชาย มนุษย์ ทําลาย ตัวเอง มนุษย์ ละโมบ โลภมาก มนุษย์ เสพซาก เสแสร้ง มนุษย์ หมุนเวียน เปลี่ยนแปลง มนุษย์ กลั่นแกล้ง เลื่องลือ มนุษย์ กลิ้งกลอก ฟอกตัว มนุษย์ ไม่กลัว เสียชื่อ มนุษย์ สองขา สองมือ มนุษย์ ก็คือ มายา หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 16 พฤศจิกายน 2008, 08:23:AM มนุษย์ ก็คือ มนุษย์ ลึกสุด ความคิด จิตนี้ มีเลว มีกลาง มีดี ไม่มี อะไร แน่นอน มนุษย์ สุดท้าย กลอกกลิ้ง เหมือนลิง กลิ้งกลอก หลอกหลอน ทำไป ไม่คิด อาวรณ์ ห่วงตอน ประโยชน์ ส่วนตน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 16 พฤศจิกายน 2008, 10:22:PM (http://img135.imageshack.us/img135/9747/215yp7kq1.jpg) จิตมนุษย์ ---------------- จิตมนุษย์ ยากแท้ หยั่งถึง ก้นบึ่ง หัวใจ ไฉน กลิ้งกลอก หลอกลวง เลื่อยไป เสแสร้ง แกล้งใจ ไหลวน ทำซึ้ง ก้นบึ้ง ตรึงจิต สนิท ดวงใจ แห่งหน เวียนว่าย ในสาย เวียนวน แห่งมน มายา ล้าใจ หน้ากาก มีไว้ บังหน้า โอ่อ่า โสภา ไฉน ดวงใจ หารู้ เยี่ยงไร เพลิงไฟ เผาไหม้ ชีวี เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: น้ำมนต์ ที่ 17 พฤศจิกายน 2008, 12:15:PM ไม่มีใคร เห็นใคร ใสพิสุทธิ์ ในยุคที่ มนุษย์ ต่างไขว่คว้า ไม่มีใครไหนพร้อมยอมลดรา ต่างบีฑาเผ่นโผยโดยกำลัง ไม่มีใครเห็นใครด้วยใจดอก ในยุคที่การกลับกลอกนั้นเกินหยั่ง ไม่มีใครไหนพร้อมจะยอมฟัง อย่างจริงจังจริงใจในลำเค็ญ จึงแลทรามมิพ้นทราม ประหนึ่งความดียากจะฝากเห็น ชอบธรรมใดไหนสร้างที่อ้างเป็น ล้วนโดดเด่นความอุบาทว์สุดคาดคิด ไม่มีใครเห็นใครดีงามดอก ในยุคสมัยลวงหลอกดัดจริต ไม่มีใครยอมใครในชีวิต ศัตรูมิตรเหมือนกันแค่ผันแปร ไม่มีใครมองใครบริสุทธิ์ จึงไม่มีใครผ่องผุดมาเผื่อแผ่ ไม่มีความจริงใจไหนเหลียวแล โลกจริงแท้ จึงเป็น....เช่นนรก ! หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 07 ธันวาคม 2008, 05:36:AM ได้ชื่อว่ามนุษย์สุดประเสริฐ ที่บรรเจิดสํานึกจากฝึกฝน มาหล่อหลอมเกลือกกลั้วเป็นตัวตน ฤาจักพ้นความอยากที่มากมี ต่างยึดถือคือเปลือกเลือกฐานะ ไม่ลดละมักใหญ่ในวิถี ทั้งจริตผิดแบบผิดวิธี เป็นผู้ดีฉ้อฉลบนใจมาร หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 07 ธันวาคม 2008, 10:01:AM (http://img178.imageshack.us/img178/5180/3dfb05b987f9901c4c41351vt1.gif) เป็นผู้ดี ฉ้อฉล บนใจมาร เสพสราญ ตันหา น่าสุขสันต์ ขันธ์ทั้งห้า มีอยู่ คู่เคียงกัน อุปทาน ยึดมั่น ในสัญญา ตกผลึก อยู่ใน ใจมนุษย์ ยากลึกสุด คะเน หรือเหหา ลึกสุดหยั่ง ฝังไว้ ในอุรา ใส่หน้ากาก มายา เข้าหากัน ยิ้มละลื่น ชื่นใจ ไหวสวาท ความอุบาทว์ ภายใน ให้เสกสรร หลอกให้หลง ตายใจ ในสัมพันธ์ แล้วฟาดฟัน ให้สิ้น ถิ่นกายใจ เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 08 ธันวาคม 2008, 10:28:AM ใช่แต่เพียง จิตมนุษย์ สุดจะหยั่ง
สรรพสิ่ง หลายอย่าง ที่สร้างสรรค์ ยากหยั่งรู้ เพราะผันแปล ทุกคืนวัน เมื่อบนโลก ทั้งนั้น..ไม่แน่นอน อย่าตำหนิ จิตใจ ในมนุษย์ จะดี ชั่ว ที่จุด การสั่งสอน มนุษย์เป็น เวนัยสัตว์ อย่าตัดรอน เพียงสั่งสอน ก็ซึบซับ จับที่จินต์ emo_10 หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 10 มกราคม 2009, 02:56:PM มนุษย์เอ๋ย..เผยจริตอย่าผิดเพี้ยน บนสังเวียนชีวิตแห่งริษยา หยั่งไม่พ้นจนใจในมายา ความเดียงสาซ่อนเล็บคอยเก็บงํา มนุษย์..เอ๋ยนํ้าไม่พอตอมันผุด จะเห็นจุดตบตาจนน่าขํา หากเนื้อแท้เรืองรองคือทองคํา ให้แดดฝนกระหนํ่าฤๅคลํ้าลง มนุษย์..เอ๋ยเสพสมที่เสแสร้ง บทแสดงสูงค่ายิ่งกว่าหงษ์ ปักขนแซมแต้มแต่งแบ่งเผ่าพงศ์ ทรนงสะเทือนถึงเรือนดาว มนุษย์..เอ๋ยเล่ห์กลวกวนนัก ที่ฟูมฟักเห็นดีเป็นสีขาว แสงอําพรางซ่อนแววอันแพรวพราว หนึ่งลมหนาวผ่านต้องก็หมองมัว มนุษย์..เอ๋ยเพียงใดที่ใจลึก มโนนึกจดจํานําใส่หัว จงเหยียบดินถิ่นดงอย่าหลงตัว จักเป็นบัวพ้นนํ้างดงามเอย. หัวข้อ: Re: มนุษย์สุดหยั่งถึง เริ่มหัวข้อโดย: Kungking ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2020, 02:59:PM [ หัวข้อ : มนุษย์สุดหยั่งถึง ]
อันใจคนยากแท้จะหยั่งถึง เปรียบประหนึ่งงมเข็มในลำน้ำ อย่าหลงเชื่อในคารมแห่งน้ำคำ จะเพรี่ยงพร้ำช้ำชอกระกำใจ จงสำรวจตนเองอยู่เสมอ อย่าได้เผลอปล่อยใจให้หลงใหล ในกิเลสตัณหาหรือสิ่งใด ให้จิตใจมัวหมองต้องระทม ( ผู้แต่ง : Kungking 01/ก.พ./63 ) |