ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

     เมื่อฉันต้องการเธอก็เพ้อฝัน
ในอกนั้นยากเย็นเป็นไหนไหน
เสน่ห์เธอดลจิตคิดไปไกล
เมื่อยามใดคิดถึงเธอก็เพ้อปอง
     ฝัน ฝัน ฝัน ฉันหวามยามมีทุกข์
ไร้ความสุขทับถมระทมหมอง
อยากให้กอดฉันไว้ในอ้อมครอง
สัมผัสต้องดวงใจในฝันนั้น
     ฝันว่าได้จุมพิตสนิทแนบ
ริมปากแอบอิงรักสมัครขวัญ
จะเป็นคืนไหนไหนไม่สำคัญ
ด้วยว่าฉันฝันได้มิใช่จริง
     ฝัน ฝัน ฝัน เฟื่องฟุ้งจรุงจิต
สร้างนิมิตว่าแนบแอบอกผิง
แท้จะเป็นอย่างไรไม่ประวิง
มีสุขยิ่งในฝันของฉันเอง.....
    

ฝันถึงคน ที่ยืนอยู่บนฟ้าไกล
ช่างไกลเหลือเกิน เกินจนไม่อาจเอื้อมมือ
ต้องพยายาม จะฝันถึงเธอ อีกหนึ่งคืน
แต่ว่าฟ้าก็ไม่ยอมให้เรา
เพราะฝันจริง ๆ
เธอคนนั่นอยู่ไม่ไกล
ก็เพราะรัก จึงทำให้เราต้องหวาดหวั่น
ความรักชอบทำให้คน ชอบเจ็บหัวใจ
ทุกข์ทนมานาน นานจนไม่อยากรับมัน
แต่ว่าใจชั้น มันไม่ยอมปล่อยฝัน
ความรักครั้งนี้ จะเป็นอย่างไร ชั้นควรต้องทำใจรึเปล่า
จะเป็นได้แค่เพียงฝัน ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร สุขสม
ได้ดั่งใจรึเป็นฝันชั่วคราว ชีวิตของชั้น เมื่อพบกับเธอนั่นจะเปลี่ยนแปลง
เหมือนเป็นรึวันใหม่ คือคำถาม ที่ชั้นฝากไว้
ปล่อยให้สายลม พัดพาผ่านไป ถึงเธอ~ [ตอนท้าย::เพลงฝัน หวาน อาย จูบ]