ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ฉันทำตัวไร้ค่ามาเสมอ
ทั้งโวยวาย ทั้งด่า ทั้งว่าเธอ
ทั้งๆที่ไม่เคยคิดว่าจะเจอรักที่เธอให้มา

จนเวลาผ่านไปนานนับปี
คนคนนี้กลับเพิ่งรู้ว่า
ที่ฉันไม่เคยมใครในใจตลอดมา
เพราะคนที่ฉันรักและมีค่าคือเธอ

             พึ่งรู้หรอสุดที่รัก
เธอนั้นมือหนักเป็นหนักหนา
ฉันโดนตีเจ็บจนโรยลา
แต่เจ็บไม่เท่าเธอยืมตัง
         ยืมแล้วเมื่อไรจะคืน
ถ้าเธอไม่มีก็บอกฉันตรงตรงก็ได้
ฉันคนนี้คงจะไม่ว่าอะไร
คิดดอกเบี้ยร้อยละสิบก็แล้วกัน

                 หากรู้ว่ารักเธอมาก
                 ใยเล่าไม่โทรไปหา
   พูดความจริงกับความเสียใจที่เธอจากมา
          แล้วบอกว่าพรุ่งนี้จะไปหาเธอ

เมื่อก่อนนี้  เราเที่ยว  ไปด้วยกัน
เที่ยวสังสรรค์  เฮอา  ประสาเด็ก
อารมณ์บ้า  อารมณ์ฮา  ไม่ต้องเก๊ก
เรื่องเล็กๆ  แค่นี้  เต็มที่เลย

ก่อนมองตา  จ้องตา  ฉันไม่ถือ
จะจับมือ  ถือแขน  ก็เฉยๆ
เธอชอบใคร  ฉันเชียร์  เต็มที่เลย
แล้วเพื่อนเขย  จะเป็นใคร  อยากรู้จัง

แต่เดี๋ยวนี้  เธอชอบใคร  ฉันไม่ชอบ
ส่วนคำตอบ  ว่าทำไม  ฉันต้องชัง
คงเป็นเพราะ  ฉันหวงเธอ  คงงั้นมั้ง
เลยไม่อยาก  ให้ใครหวัง  มาชอบเธอ

แต่ทำไม  ฉันต้องหวง  บอกหน่อยสิ
ทำไมฉัน  ต้องติ  เมื่อนัดเก้อ
ทั้งที่ก่อน  ไม่เคย  จะว่าเธอ
หรือฉันเผลอ  รักเธอ  เข้าแล้วไง