ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ในสี่ห้อง  หัวใจ  มีใครอยู่
พร้อมจะดู  รึยัง  ล่ะเธอจ๋า
ห้องที่หนึ่ง  สองสามสี่  ปรากฎว่า
มี่แต่หน้า  ของเธอ  เต็มหัวใจ

ถึงมันเป็น  แค่ใจ  ดวงน้อยๆ
รักไม่คล้อย  น้อยตาม  ไปที่ไหน
แต่มันกลับ  คับแน่น  อยู่ในใจ
อยากระบาย  ให้เธอ  ได้รู้จัง

ส่วนสี่ห้อง...หัวใจ...ในตัวฉัน                               
ทั้งความฝัน....ความหวัง....พังสะลาย

ความขื่นขม...เจ็บปวด...รวดร้าวกาย                           
ดับสลาย...ทั้งร่างกาย...และวิญญาณ

ห้องที่หนึ่ง..เคยมี..แต่ความสุข                               
เธอเติมทุกข์....ปลุกจิต...คิดเผาผลาญ

ห้องที่สอง..เคยรื่นรมย์..และสำราญ                       
ก็ร้าวราญ...ไปด้วย...น้ำมือเธอ

ห้องที่สาม...เคยมี...ดั่งความหวัง                           
ก็เริ่มพัง...ทะลาย...คล้ายพร่ำเพ้อ

เคยวาดหวัง...ทางฝัน...ฉันและเธอ                         
กลับต้องเจอ...ความเงียบเหงา...เศร้าเดียวดาย

ห้องที่สี่...เคยมี..ความเริงร่า                                 
เธอเข้ามา..ปรับเปลี่ยน...น่าใจหาย

จากวันนั้น...ถึงวันนี้...อยู่เหมือนตาย                       
สี่ห้องใจ...คงไม่หาย....ตายทั้งเป็น                         

                             

ในหัวใจ          ฉันมีเธอ    เพียงผู้เดียว
ไม่เคยเปรี้ยว    ไปจีบใคร    จริงๆ หนา
ฉันรักเธอ         รักเธอ         ทุกเวลา
มีเวลา              ให้แค่เธอ   เพียงคนเดียว...

ทุกสี่ห้อง         หัวใจ          ไม่มีใคร
มีแต่ใจ            ให้เธอ         จริงๆ หนา
ทั้งชีวิต           มีแต่เธอ        คู่ชีวา
ขอสัญญา        มีแค่เธอ         เพียงผู้เดียว...

           

จากอดีต ปัจจุบัน อนาคต
จะไม่ลด ความรักใน หัวใจฉัน
ที่ร้อยเรียง จากสองสาย ใยผูกพันธ์
ที่หั้ยฉัน รู้ทัน และก้าวเดิน

ไม่ว่ายาม ตัวฉัน นั้นมีสุข
แม้เมื่อยาม ฉันทุกข์ ไม่ห่างเหิน
คอยเดินเคียง ร่วมทาง ไม่หมางเมิน
เป็นกำลัง ให้เผชิญ โชคชะตา

หนึ่งหัวใจ ทั้งหมด ให้"พ่อแม่"
ที่รักแท้ สอนสั่ง นำศึกษา
ชี้นำทาง จนชีวิต มีราคา
รู้คุณค่า คำว่า "ชีวิตคน"