ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

กาพย์เห่เรือ
พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์  
เห่ชมไม้

โคลง

 เรือชายชมมิ่งไม้    มีพรรณ 
ริมท่าสาครคันธ์    กลิ่นเกลี้ยง 
เพล็ดดอกออกแกมกัน    ชูช่อ 
หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง    กลิ่นเนื้อนวลนาง ฯ

ช้าลวะเห่

 เรือชายชมมิ่งไม้    ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
เพล็ดดอกออกแกมกัน    ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร 

 ชมดวงพวงนางแย้ม    บานแสล้มแย้มเกสร 
คิดความยามบังอร    แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม 

 จำปาหนาแน่นเนื่อง    คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
คิดคนึงถึงนงราม    ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง 

 ประยงค์ทรงพวงห้อย    ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง 
เหมือนอุบะนวลลออง    เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม 

 พุดจีบกลีบแสล้ม    พิกุลแกมแซมสุกรม 
หอมชวยรวยตามลม    เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ 

 สาวหยุด พุดทชาด    บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป 
นึกน้องกรองมาไลย    วางให้พี่ข้างที่นอน ฯ 

มูละเห่

 พิกุลบุนนาคบาน    กลิ่นหอมหวานซ่านขจร 
แม้นนุชสุดสายสมร    เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย 

 เต็งแต้วแก้วกาหลง    บานบุษบงส่งกลิ่นอาย 
หอมอยู่ไม่รู้หาย    คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตราตรู 

 มลิวันพันจิกจวง    ดอกเป็นพวงร่วงเรณู 
หอมมาน่าเอ็นดู    ชูชื่นจิตต์คิดวนิดา 

 ลำดวนหวนหอมตระหลบ    กลิ่นอายอบสบนาสา 
นึกถวิลกลิ่นบุหงา    รำไปเจ้าเศร้าถึงนาง 

 รวยรินกลิ่นรำเพย    คิดพี่เชยเคยกลิ่นปราง 
นั่งแนบแอบเอวบาง    ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน 

 ชมดวงพวงมาลี    ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณี 
วนิดามาด้วยกัน    จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย ฯ 

ที่มา http://www.tv5.co.th/service/mod/heritage/nation/boatsong/btsong12.htm