ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ในบางครั้ง โลกอาจยังดูสดใส
ในบางคราว โลกเปลี่ยนไป ไม่สดสวย
ในบางที  โลกอาจดูว่า สวยดี
ในคราวนี้ โลกกลับมี เป็นสีดำ
         

                         ในโลกแห่งความเป็นจริง สิ่งลวงโลก
                          มีทุกข์โศก กลับแต่งโศกเป็นงามขำ
                          บางบ้างเศร้าแต่งเรื่องราว เริงระบำ
                         นี่แหล่ะหนา วัฒนธรรม ที่อินเตอร์


หลงแสงสี หลงเวที ว่าสีสวย
หลงเป็นบ้า หลงร่ำรวย หลงสวยเห่อ
หลงเริงร่า ว่ายืนนาน หลงละเมอ
สักวันหนึ่ง จะพลั้งเผลอ เธอหลงตาย

ไม่รู้สิ เมื่อสี ที่ฉันเห็น
ก็ยังเป็น สีเดิม ที่สดใส
ฟ้าก็คง สีฟ้า อยู่ร่ำไป
จันทร์ยังส่อง อำไพ ให้แสงนวล

มองอะไร ก็เป็น เฉกเช่นเดิม
ไม่เคยคิด แต่งเพิ่ม ให้ผันผวน
อย่าให้ใจ บังตา ริเรรวน
สิ่งที่เห็น ไม่ควร สวนความจริง
*******************************

การที่โลกมีสดใสมีไม่สวย
เป็นการช่วยเติมรสชาติแก่ชีวิต
หากเราเพียงไม่ยึดติด
มองนึกคิดในแง่ดีโลกงดงาม

 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28


ลืมตาเถิดความรัก

แย้มทายทักโลกงามในนามหวัง

สยายปีกแกร่งกล้าฝ่าชิงชัง

โอบอุ่นประทังวิญญาณเสรี

 

แม้นลึกลับแห่งความทุกข์ทน

ประทับหนมรรคาล้าวิถี

เถอะ จงเติมน้ำใจมิตรไมตรี

ปลอบโยนฝันธุลีฝุ่นมายา



 emo_30 emo_30 emo_30 emo_30