หัวข้อ: คือชีวิตคนคนหนึ่ง เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 24 มิถุนายน 2008, 05:24:PM [color=darkgoldenrod]คือชีวิตคนคนหนึ่ง
แจ่ว แจ่ว แว่ว เสียงเพลงบรรเลงก้อง ถ้วงทำนาองของธรรมดาประสาทุ่ง เสียงแห่งเพลงขับบ้านนา,ราวเสียงร้องด่าคนเมืองกรุ่ง กู่ก้องหมายมุ่ง,ตื่นเถิดมนุษย์เอย แหกขี้ตา มองหาทิศ พิศรอบรอบ หากคำตอบกี่โมงยามตามเฉลย แล แลทางสว่างโล่ ตะวันโผล่เหมือนอย่างเคย คำถาม,คำเฉลยล่วงเลยเวลานอน จับจีบแจงแต่งผ้าผืนผ้าห่ม สลัดลมระดมสั่นฟาดฟันหมอน ซากขี้เกียจเกลื่อนกร่าย,เกลื่อนกรายรอยนอน แว่วคำแม่สอน ตื่นหลับนอนนับทวน ลูกเอ๋ยลูกหล้า ฟังแม่ว่าเอาสาก่อน สิ ตกทุกข์ เดือดยากฮ้อน เมื่อถึงตอนให้คิดหวน ให้เป็นคนดี,มีศีลธรรม,จงจำคิดครวญ จังสิมีคนซ่วน ซ่อยค่ำ คำหล้าตั๋ว อยู่หม่องใด๋ กะให้ปัด ให้เก็บกวาด อยู่เป็นคน ซวดล่วด ใซ่แต่หัว ให้เป็นคนเสียสละ ล่ะวางเห็นแก่ตัว ไผสิดี สิซั่ว ตัวเจ้าให้คิดครวญ อย่าหลงเริง ระบำบ้า ผับบาร์นอก จะถูกหลอกลวงให้ลืมไร่สวน ขยัน,ปรหยัด,ซื่อสัตย์,อดทน ท้นคิดครวญ จงรีบขวาน ขวักไขว่ กลับไร่นา ลูกหล้าเอ้ยบ้านนาเฮา,ภูเขายังคอย ร้านค้าหลังน้อยน้อย ยังคอยเจ้ากลับมาหา มื้อใด๋น้อ มื้อใด๋หล้า สิรับใบปริญญา สิได้ต่าวกลับคืนมาอยู่นำแม่ พ่อกะแก่แม่กะเฒ่าเข้าคักแล้ว ลูกหล้าเอ้ย ลูกแก้วหวังมาแล หาข้าวน้ำ ซ่ามปลามาจนแก่ หวังแต่ลูกสิมาแล ได้แนบ่น้อ หยุดความคิดสกิดใจในสำนึก หยุดตรองตรึกพับนึกไว้ในหีบห่อ คล้องบ่วงบาตร ตามวาดหวัง เพื่อนนั่งรอ บิณฑบาตแล้วสิหนอ เดินขอข้าวกิน 12 เมษายน 51 [/color] |