ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เหมือนมีเพียงลมพริ้วแผ่ว
กับสิ่งที่เป็นไปในแนวความอ่อนล้า
เมื่อวันนี้สิ่งที่มีในดวงตา
เป็นเพียงความเหว่ว้าและเดียวดาย
มันจะมีประโยชน์อะไรกัน
ที่ความเป็นไปในคืนวันหมดความหมาย
ฉุดรั้งดึงหยุดในสุดก็ต้องจบไป
งั้นจบมันตอนนี้เลยดีไหม...จะได้ไม่มีใครเสียเวลา

ดีคับผมมะเจอนานเลยคับ

เสียดายเวลา......
วันคืนที่คบกันมาไม่มีความหมาย
คนที่รักมาตัดเยื่อขาดใย
ชีวิตวันต่อไปจะอยู่อย่างไรเล่าคนดี

เธอจะคิดบ้างไหม......
ว่ามีใครเสียใจอยู่ตรงนี้
อยากจะอ้อนวอนเธอกลับมาสักที
ฉันเสียดายเวลาที่..เรารักกัน

แล้วเธอคิดว่าฉันจะเสียดายไหม
ไม่สิ...มันน้อยเกินไปกับคำนั้น
แค่คำว่าเสียดายมันไม่พอกับความหมายของกันและกัน
ฉัน"เสียใจ" ต้องบอกอย่างนั้นถึงจะควร
มันไม่ใช่แค่คำว่าเสียดาย
เพราะวันเวลาคือความหมายล้วน ๆ
แล้ววันนี้ความเป็นไปทั้งหมดทั้งมวล
มันต้องมารีบด่วนมาจบไป
แต่ก็ยังดีกว่าอดทนเจ็บอยู่
ดีกว่าต่างคนต่างรอดูความร้าวไหว
เพราะจากวันนี้คงไม่มีอะไรดีกว่าอะไร
จะคบอยู่หรือจบไป...เจ็บเท่ากัน