ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

  ค่อยค่อยถัก ค่อยค่อยทอ ค่อยค่อยสร้าง
 ผ้าผืนกว้าง โอบอ้อมรัก ถักเป็นสี
 ฉันจะโอบ กอดตัวเธอ ด้วยความดี
 จะแสดง รักล้นปรี่ อย่างจริงใจ
 ฉันจะเริ่ม จากคำว่า เพื่อนสนิท
 ค่อยค่อยชิด ค่อยค่อยชอบ ค่อยค่อยใกล้
 ค่อยค่อยรัก ค่อยค่อยห่วง อย่างไม่ไกล
 ค่อยค่อยเป็น ค่อยค่อยไป ไม่รีบลน
 ฉันมั่นใจ ว่าเราไป ได้ดีแน่
 ผิดก็แก้ ร้ายก็ทน จนไม่หนี
 ได้รู้จัก นิสัยเธอ เป็นอย่างดี
 และยอมรับ สิ่งที่มี ในตัวเธอ
 เมื่อเราเรียน จะรู้จัก กันและกัน
 ทุกคืนวัน มันก็คง ดีเสมอ
 แค่เรานั้น เข้าใจกัน ฉันและเธอ
 ทุกทุกสิ่ง ที่ต้องเจอ....ก็เล็กเอย..
 

***


 

แต่งได้เพราะดี....ดอกไม้สีหม่น

     เริ่มจากเป็นคนที่รู้จัก
     เริ่มจากรักแบบเป็นเพื่อนสนิท
     ค่อยๆเพิ่มความสัมพันอย่างใกล้ชิด
     เอาความจริงใจฉันมิตรแปรเปลี่ยน..เป็นเพื่อนใจ
 
     จะเพิ่มพูนรักด้วย...กันและกัน
     จะถักร้อยความสัมพัน...ไม่หวั่นไหว
     จะถักทอรักด้วย...ความจริงใจ
     จะรักษารักไว้..นานแสนนาน

ตัวกระผมเคยล้มรักพลาดในหวัง
ตอนนี้พลันมีพลังขึ้นมาได้
เพิ่งได้อ่านสารนี้จึงเข้าใจ
ว่าความรักสร้างได้ด้วยเวลา

รักของเราเริ่มจากศูนย์
แล้วเพิ่มพูนทีละน้อย
จนว่ารักเราเกินร้อย
แล้วค่อยๆกลายเป็นเพียงความทรงจำที่ดีๆ