ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

                  สุภาษิตก่อนเก่าเขาเล่าขาน         มาแต่ครั้งโบราณมีมาหลาย

 เป็นคำกลอนสอนสั่งทั้งหญิงชาย                ?สุภาษิตสอนนาย ? ไม่เห็นมี

แม้โชคช่วยอำนวยเป็นนายเขา                      อย่าเห็นคนหูเบาไม่ถ้วนถี่

จับเอาความข้างเดียวพาที                           หากความจริงไม่มีจะเสียการ

นายที่ดีต้องเอาใจใส่ลูกน้อง                         คอยสอดส่องทุกข์สุขอยู่ทุกด้าน

คอยช่วยเหลือแม้ลูกน้องนั้นต้องการ              แต่ไม่ถึงกับจุ้นจ้านจนเกินควร  

แม้ลูกน้องทำผิดไม่คิดข่ม                            พิจารณาเหมาะสมโดยทั่วถ้วน

จะตัดสินเรื่องใดกับตัว                                อย่าลามลวนเรื่องเก่าไม่เข้าการ  

อันการเตือนนั้นเล่าให้เข้าท่า                        ไม่ควรดุต่อหน้าคนทั่วบ้าน

เรียกไปเตือนสองต่อสองห้องทำงาน             เที่ยวโจษขานลับหลังฟังไม่งาม  

งานสำเร็จลงได้เขาช่วยกัน                           ไม่ควรดื้อรั้นไม่ฟังห้าม

เป็นนายเขาเอาใจใครก็ตาม                          ควรฟังความเห็นอื่นบ้างเป็นการดี  

อันการงานทั้งหลายควรจ่ายแจก                  มีการจัดแบ่งแยกเป็นหน้าที่

หากคนเดียวจะรวบไว้ไม่เข้าที                     ลูกน้องที่ไหนจะมีกำลังใจ  

เป็นนายเขาต้องขยันหมั่นศึกษา                   ดูให้เป็นก้าวหน้าทันสมัย

ไม่ล้าหลังห่างเหินจนเกินไป                        ลูกน้องก้าวหน้าไกลตามไม่ทัน  

ต้องศึกษามากกว่าเขา                                 ให้รู้หลักพอเป็นเค้าเขาเชื่อมั่น

แม้เป็นนายรู้จักใช้สบายครัน          ไม่จำเป็นต้องฟาดฟันอยู่คนเดียว  

เมื่อลูกน้องจะก้าวหน้าอย่าขัดขวาง              หรือคิดหาลู่ทางคอยหน่วงเหนี่ยว

อยากจะเก่งเลิศล้นอยู่คนเดียว                      แล้วหน่วงเหนี่ยวกันท่าจะเสียคน  

เมื่อมีส่วนแบ่งควรแบ่งไม่แย่งก่อน               ลูกน้องต่างเดือดร้อนอยู่ทุกหน

ไม่คิดแต่จะเอาเข้ากระเป๋าตน                      คิดถึงคนอื่นเขาจึงเข้าการ  

อันหัวหน้าที่มีเมตตา                                  ปรารถนาให้เขาสุขทุกสถาน

มีกรุณาคอยช่วยด้วยต้องการ                      ให้เขาผ่านพ้นทุกข์มีสุขใจ

ประกอบกับมุทิตาคือพาชื่น                         เห็นคนอื่นก้าวหน้าพาสดใส

ไม่มัวคิดริษยาพาเสียใจ                              เขาทำได้ดีกว่าผิดอารมณ์  

มีทั้งอุเบกขาไม่อาฆาต                                เห็นลูกน้องผิดพลาดไม่ทับถม

คอยจับผิดคิดว่าตามอารมณ์                       ไม่เหมาะสมเป็นหัวหน้าพาเสียการ  

หัวหน้าดีนั้นให้เห็นเป็นตัวอย่าง                  ช่วยเขาทำทุกทางจนรอบด้าน

ไม่เอาเปรียบใช้คนอื่นตัวชื่นบาน                  แล้วเสนอผลงานเพื่อตัวเอง

เมื่อปัญหาเกี่ยวไปถึงภายนอก                      ตัวหัวหน้าต้องออกจึงจะเก่ง

เข้ารับผิดชอบช่วยด้วยตัวเอง                      ลูกน้องเกรงว่าเรานั้นเอาการ  

แม้หัวหน้าคนใดได้เช่นนี้                            คงจะมีคนรักสมัครสมาน 

มีคนจองเป็นลูกน้องเกินต้องการ                  ใครพบพานก็เป็นบุญเกื้อหนุนเอย

                             *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

กลอนนำมาจาก  http://learners.in.th/blog/pingpong/62572 โดยคุณธิติพงศ์  มาสี