ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

      ตอนที่1*0*
เคยไหม...ที่คุณก้าวจะเดินไปข้างหน้า
แต่...รู้สึกว่ามันเป็นการเดินถอยกลับหลัง
เคยไหม...ที่มองท้องฟ้าอยู่เพียงลำพัง
ไม่มีใครมานั้งเป็นเพื่อน...นับดวงดารา
เคยไหม...ที่ท้องฟ้าในโลกส่วนตัวของคุณ
กลับเปลี่ยนจากสีฟ้ามาเป็นเมฆขุ่นๆต่อหน้า
โดยไม่มีเค้าลางแห่งพายุร้ายมา
และเคยไหมหน่าที่อยู่ดีๆน้ำตาก็หลั่งริน

ทุกๆอย่างอาจจะพาคุณกลับไปยังจุดเริ่มต้น
และตัวคุณต้องอดทนและโดนทอดทิ้ง
หรือว่าจะเปลี่ยนจากน้ำตาที่หลั่งริน
เป็นรอยยิ้มที่เปลี่ยมไปด้วยหยดน้ำตา
หรืออาจจะเปลี่ยนจากเสียงหัวเราะเป็นเสียงสะอื้นไห้
หรืออาจจะเป็นความสุขมากมายในวันที่ค่า
วันแห่งความสุขของคุณอาจจะจบไปได้ทุกเวลา
ถ้าไม่รู้จักทำสิ่งที่มีค่า...ก่อนมันจะสายไป

ความคาดหวังคือปัจจัยหลักของความทุกข์
และความฝันบางครั้ง..ก้ทำให้เรามีความสุขได้
ชีวิตคนเรามีปัญหา เพิ่มมากขึ้นตามวันเวลาที่หมุนไป...
ทุกๆวันเราต้องตื่นขึ้นมาใหม่ เพื่อเจอกับเรื่องราวในแต่ละวัน
หากคุณชนะ...คุณก็จะเดินมาพร้อมความสำเร็จอีกครั้งหนึ่ง
หากคุรแพ้ คุณต้องพึ่งอยู่กับความผิดหวัง
คุณอาจจะล้ม...จมอยู่กับที่เดินทุกๆวัน
อาจคงไม่มีใครที่จะคอยยืนมือให้ความช่วยเหลือเรา

แล้วจะมีใครสักกี่คนบนโลกใบนี้
ที่จะคอยยื่นมือ..มอบความรู้สึกดีๆในวันที่เราเหงา
แต่พอเอาเข้าจริงๆไม่มีใครที่เกิดมาเพื่อเรา
ใครที่เป็นของเราจริงๆ..เกิดมาเพื่อเราจริงๆคงไม่มี
*************************************************************************
     ตอนที่2*0*

บทเรียนของการเดินถอยหลัง
ทำให้เรารู้ว่าความคาดหวังมักมาพร้อมกับความผิดหวังเสมอ
เราคาดหวังว่าจะมีใครสักคนมาพบเจอ
มอบความรู้สึกดีๆให้เสมอ...ตลอดเวลา
คอยประคับประคองอยู่เคียงข้าง...คอยรับเมื่อเราล้ม
คอยสู้ทนกับเราในวันที่ไกลห่าง
แล้วตั้งความหวังว่าเขาจะยืนอยู่เคียงข้าง
มีลมหายใจ..เดินร่วมทางกัน

แต่ในโลกของความเป็นจริง
เราต้องยืนอยู่อย่างสิ้นหวัง
หายใจด้เวยตัวเองให้ได้ละกัน
ลุกด้วยตัวเองมาในวันที่ไม่มีใคร

อ้อมแขนและลมหายใจของคนอื่น
เราไม่อาจจะฝืนยืมมาหายใจได้
มันเป้นเพียงส่วนประกอบที่ทำให้เป็นไป
เราต้องก้าวเดินต่อไปแม้ไม่มีส่วนประกอบนั้นก็ตาม

โปรดติดตามตอนต่อไปของ  ระหว่างทาง.. ของการเดินทางถอยกลับ...   นะครับ  โดยนายดอกไม้ (ถ้าใครอยากอ่านต่อรอสักนิดนะใหเกลังใจกันด้วยละ)

 emo_54
เคยสิที่เดินไปข้างหน้าเเล้วเหมือนถอยหลังกลับ
เพราะคนสับปลับเขาไม่เคยคิดจะเห็นค่า
อุตสาห์ทุ่มเทให้หมดเหมือนไม่รุดหน้า
กับเหมือนถอยหลังกลับมาที่เดิมทุกๆที emo_05
....................*-*...........................

 emo_28 emo_28อยากอ่านต่อค่ะมาต่อนะเป็นกำลังใจให้ค่ะ emo_29

สุดยอดมากมาก  +1 ไปก่อนนะ    emo_50

+1น่ะค่ะ กลอนเพราะและมีความหมายดีมาก จะติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ emo_25 emo_25 emo_25

......ฉันเคย..เดินไป..ข้างหน้า

..ฉันเคย..อ่อนล้า..จึงถอย

..แต่เหลียวหลัง...ยังมี...คนเฝ้าคอย

...ฉันหยุดถอย..ตั้งใจ..ทำให้ดี

.........ฉันยังเดินไป ข้างหน้า

อุปสรรค ฟันฝ่า หลีกลี้

แม้เดิน..เหมือนถอย..อยู่ดี

ไม่เป็นไร..ทุกก้าว..ฉันมีคนคอย
 emo_10