|
หัวข้อ: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 29 เมษายน 2008, 11:35:AM ฉันเคยรัก ครั้งหนึ่ง ซึ่งนานแล้ว เสียงเจื้อยแจ้ว เคยจำนรร นั้นหวานนัก ครั้นบัดนี้ เสียงนั้น พลันหยุดพัก จึงประจักษ์ โง่นั้น คือฉันเอง emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 11 พฤษภาคม 2008, 07:40:PM ฉันเคยรัก ครั้งหนึ่ง ซึ่งนานแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้ว ยังจำ ได้ติดหู เวลาผ่าน เพียงไหน ใจก็รู้ ความทรงจำ ยังอยู่ ในหัวใจ ไม่เคยคิด ว่านั่น คือฉันโง่ ไม่ได้หวัง โยกโย้ ความจริงได้ แต่ครั้งหนึ่ง เคยหวาน กว่าวันใด จึงเก็บไว้ ปลอบใจ ยามล้าลง ******************************* หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 12 พฤษภาคม 2008, 11:41:AM ที่ใดมี รักที่นั่น มีทุกข์แน่ ไม่ผันแปร ทรงตรัสถูก ทุกสถาน พระศาสดา แสดงไว้ ตั้งนมนาน ขอกราบกราน ระลึกถึง พุทธคุณ ฉันเคยรัก ถึงจะรู้ ว่ากูโง่ เพราะเคยโอ่ ว่าดี จึงผลีผลุน แต่ความรัก ก็ไม่ เคยการุณ จึงเที่ยววุ่น ขุ่นข้อง หมองใจกาย หากจะรัก ก็ต้องรัก ให้ถูกที่ ตามวิถี ที่จะตรง ถึงจุดหมาย ไม่ยึดถือ ปรารถนาดี จะสบาย ก็จะคลาย จากความทุกข์ ทุกคืนวัน emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: น้ำเน่า...เงาจันทร์ ที่ 12 พฤษภาคม 2008, 12:27:PM ความรักจะมีค่า
เมื่อรู้ว่ารักอย่างไร ความรักต้องจริงใจ ถึงจะได้รักมั่นคง ความรักจะยั่งยืน ไม่เป็นอื่นเมื่อรักษา ต้องรู้จักให้เวลา ใช่เฉยชาต่อกันเอง ความรักจะเป็นสุข จะไม่ทุกข์เมื่อเปิดเผย อย่ามีความลับต่อกันเลย ควรเฉลยให้กันฟัง ความรักจะไม่เศร้า จะไม่เหงาเมื่อแทคแคร์ ต่างคนต่างดูแล รักยาวนานแน่เชื่อได้เลย หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 12 พฤษภาคม 2008, 01:47:PM ที่จริงนั้น ไม่ทันตั้งตัว ให้มีรัก ไม่รู้เหมือน กันว่าอะไร ผลักไสฉัน ให้ลุ่มหลง ร้อยถ้อยคำ พร่ำรำพรรณ แล้วที่โง่ ก้อเป็นฉัน อีกตามเคย emo_30 ที่ต้องทุกข์ ระทม ตรมเจ็บช้ำ ก็ด้วยกรรม นำพา เหนี่ยวหน่วงหา ให้หลงรัก ทุกข์แท้ สุดพรรณนา อวิชชา ครอบงำ ให้จำใจ แต่ต้องแก้ ให้ถูก จึงจะหยุด ประเสริฐสุด พระธรรม ด่ำสดใส ให้หยุดทุกข์ หยุดโศก ตรงที่ใจ หากคิดได้ ก็พ้นไป ไม่คืนมา เรายังมี ปัจจุบัน เป็นที่พึ่ง แก้ไขดึง กรรมเก่า มารักษา ด้วยกรรมดี อันใหม่ มีเมตตา สร้างอนา คตใหม่ได้ สบายเอยฯ emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 16 สิงหาคม 2008, 11:55:AM เขาว่ารัก เป็นสิ่ง ที่หอมหวาน
รับประทาน เท่าไร ไม่อิ่มหนํา อยากจะลิ้ม ชิมรส อยู่ประจํา คําต่อคํา ทานได้ มิหน่ายแหนง แม้ว่ารัก บางที มีรสฝาด ทั้งสามารถ แปรเปลี่ยน เป็นแสลง มิเคยหวั่น พรั่นพรึง ถึงสําแดง กับผลแห่ง พิษร้าย ที่ตามมา ทําไงได้ เมื่อเกิด เป็นมนุษย์ มิสิ้นสุด เรื่องรัก ลงหรอกหนา เป็นสัตว์โลก ทางเลือก เกลือกกามา หลงมังสา ตัวตน จึงจนใจ ห้ามเรื่องรัก คงจัก มิสําเร็จ มีใครเข็ด เรื่องรัก จงขานไข ปลาคู่นํ้า ฉํ่าชื่น ด้วยฉันท์ใด รักคู่ใจ คงอยู่ ด้วยฉันท์นั้น หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 20 สิงหาคม 2008, 10:48:AM คิดจะรักจักต้องตรองสักนิด
รักมีพิษฤทธิ์ร้ายทําลายลํ้า ให้ปวดใจไร้สุขทุกข์ประจํา เพียงถลําก้าวพลาดอาจถึงตาย อีกมุมหนึ่งซึ่งรักด้วยสติ ผลจะผลิงอกงามมิห่างหาย ซํ้าจะอยู่คู่กันมิรู้คลาย ห่อด้วยสายใยรักที่ภักดี นี่แหละรักมักมีอยู่สองด้าน ถ้าคิดอ่านทบทวนก็สุขศรี หากผลีผลามข้ามขั้นผิดวิธี ชั่วชีวีชอกชํ้าชดใช้เวร หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 20 สิงหาคม 2008, 11:10:AM ยามมีรัก น้ำต้มผัก ยังว่าหวาน
แต่ไม่นาน รักกลับ ต้องขื่นขม แม้น้ำตาล ว่าหวาน ไม่ชวนชม ใจช้ำตรม เพราะความรัก ช้ำอุรา [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 11 กันยายน 2008, 01:46:PM ฉันเคยรัก ครั้งหนึ่ง ซึ่งนานแล้ว เสียงเจื้อยแจ้ว เคยจำนรร นั้นหวานนัก ครั้นบัดนี้ เสียงนั้น พลันหยุดพัก จึงประจักษ์ โง่นั้น คือฉันเอง emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 ฉันเคยรักครั้งหนึ่งซึ่งนานแล้ว ยังเพริศแพร้วสวยดียังมีอยู่ เก็บซ่อนลึกในใจใจตนรู้ ไม่หวังผู้ใดประจักษ์ว่ารักใคร หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 30 กันยายน 2008, 09:56:PM อันความรัก เกิดขึ้นด้วย สองปัจจัย
เคยร่วมใจ เคยอยู่ร่วม ชาติก่อนหนา ปัจจุบัน ได้เกื้อกูล หนุนนำพา ดั่งปทุมา เกิดด้วยน้ำ และโคลนตม อันความรัก มักเป็นเหตุ นำให้ทุกข์ ด้วยหวังสุข ยึดมั่น หวังให้สม อยู่เคียงคู่ ตลอดไป ได้เชยชม จึงได้จม ดิ่งลึก ไม่หวั่นเลย แต่วันหนึ่ง ก็ต้องพราก จากไปแน่ ไม่เที่ยงแท้ ผันแปรไป ไม่นิ่งเฉย เมื่อไม่มี ความรัก เหมือนอย่างเคย ความทุกข์เลย รุมเร้า เคล้าในใจ พุทธองค์ ตรัสไว้ ให้ตระหนัก ว่าความรัก แม้นมี อยู่ที่ไหน ที่นั่นย่อม มีทุกข์ ทุกแห่งไป เชื่อหรือไม่ จงคิด ตรึกตรองดู ขอจงมี ความรัก ด้วยเมตตา ก็จะพา ความสุข ไม่อดสู ปรารถนา ดีต่อกัน ไม่เสียรู้ ยึดมั่นดู ปล่อยวาง สว่างไป emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 30 กันยายน 2008, 10:48:PM (http://img210.imageshack.us/img210/7237/215yp7fu7.jpg) ความรักคือสิ่งใด ------------------ อันความรัก คือสิ่งใด ใครบ้างรู้ อยู่เป็นคู่ แนบชิด สนิทสนม หรืออ้างว้าง โดดเดี่ยว สุดตรอมตรม หรือมาก ล้นเสน่หา พาสุกใจ หรือว่าให้ เป็นกำไร ให้ชีวิต หรือเป็นนิจ กามกิจ หาความใคร่ หรือเป็นเพื่อน คู่คิด มิตรคู่ใจ หรือเป็นใคร ไม่รู้ อยู่ร่วมกัน หรือว่าเป็น การให้ ไม่ขอรับ หรือว่าเป็น การรับ ที่สุขสรร หรือว่าเป็น ความวุ่นวาย คนร่วมกัน หรือเงียบงัน หรือโหยหา หรือฆ่าแกง ทั้งหมดนี้ ล้วนความหมาย นัยความรัก ได้ประจักษ์ ขึ้นกับใคร ได้รู้แจ้ง ล้วนมากมาย ความนัย สุดแจกแจง แตกแขนง แจงกล่าวอ้าง ดั่งใจกัน แท้จริงแล้ว ความรัก คือธรรมชาติ เป็นอำนาจ ที่ลิขิต ให้พลิกผัน ให้แปรเปลี่ยน เวียนว่าย ไปตามกัน เป็นความฝัน ที่ลิขิต ชีวิตคน เพราะความรัก มีธรรมชาติ ไม่เที่ยงแท้ ไม่แน่วแน่ แปรเปลี่ยน เวียนสับสน ให้วุ่นวาย อลหม่าน วกเวียนวน ให้สับสน ไม่เที่ยงแท้ แน่นอนใด แต่ทำไม ใครใคร อยากได้รัก อยากประจักษ์ รักเป็น เช่นไฉน แม้นเหนื่อยยาก แสนลำบาก สักเพียงใด เจียนขาดใจ ยังถามหา ไขว่คว้ามัน เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน |