ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เริ่งสับสน กับรัก ในแบบเก่า
ไม่มีเขา เรานั้น ก็อยู่ได้
แต่ทำไม กลับมา ตอนเมื่อสาย
ฉันแทบตาย กับคำ ว่าเลิกกัน
เธฮรู้ไหม ฉันนั้น เจ็บแทบบ้า
เอยออกมา พูดง่าย เหมือนไม่คิด
แล้วที่นี้ ก็หา ว่าฉันผิด
ที่ไม่คิด หักห้าม คำพูดเธอ
ถ้าเห็นฉัน มีใหม่ คงไม่ว่า
และอย่ามา ทำฉัน ให้ไขว่เขว
ฉํนพยาม มอบรัก ไม่ลวนเล
ไม่ไฉเฉ ไปมอง ใครอื่นใด
กลับมาแล้ว โชกดี มีความสุข
ไม่มีทุก รอบกาย ในวันไหน
แม้ตอนนี้ เราไม่ เป็นคู่ใจ
แต่ทำไม รักฉัน ยังเป็นเธอ