ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ฉันมีค่าสักแค่ไหน?ในใจเธอ
ปล่อยให้ฉันคอยพร่ำเพ้อคร่ำครวญหา
ปล่อยให้ฉันนั่งรอเธอทั้งน้ำตา
อยู่อย่างคนไม่มีค่าหรืออย่างไร

เธอรักฉันมากแค่ไหน?ในใจเธอ
หรือแค่เผลอเวลาเหงาเฝ้าชิดใกล้
หรือแค่ฉันเป็นทางผ่านหว่านวางไว้
แค่อ่อนไหวพอห่างใจก็ห่างกัน

เธอรู้ไหม?ฉันน้อยใจจนใจท้อ
ใจคนรอเจ็บแปลบแปลบแสบโศกศัลย์
โทษตัวเองจมความเศร้าเฝ้ารำพัน
กรรมอันใดใยตามทันหั่นหัวใจ

คงไร้ค่าในสายตาเธอใช่ไหม?
เสียงตามสายใยห่างเหินเกินรับไหว
ไม่มีแล้วคำว่ารักคำห่วงใย
เหลือเพียงไว้คำทิ้งท้ายสบายดี

ฉันคิดเองโง่งมเองเธอไม่ผิด
ฟ้าลิขิตให้ฉันช้ำน้ำตาปรี่
คนไร้ค่าไร้ราคาใจที่มี
ขอคนดีทิ้งได้เลยอย่าเฉยชา......

    ที่มา
http://images.google.co.th/imgres?imgurl=http://tpaiusa.com/Jan_Raem/Photo/Non_Kon_Dieow.jpg&imgrefurl=http://www.thaipoem.com/forever/poem.php%3Fpoemid%3D111893&h=387&w=500&sz=22&hl=th&start=151&um=1&tbnid=64XMvlIPj4X7sM:&tbnh=101&tbnw=130&prev=/images%3Fq%3D%25E0%25B8%2581%



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]