พิมพ์หน้านี้ - เดินทางเพียงลำพัง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: pleiades ที่ 10 มีนาคม 2008, 09:34:PM



หัวข้อ: เดินทางเพียงลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: pleiades ที่ 10 มีนาคม 2008, 09:34:PM
เดินทางมาคนเดียวก็ไกล
นึกอยากมีใครๆ อยู่เคียงข้าง
ฝ่าฝนลมหนาวแดดเจือจาง
หัวใจเรายังเบาบางอย่างทุกวัน
ยามร้อนไร้คนพัดให้ชื่นใจ
ยามหนาวไร้คนใกล้ข้างกายฉัน
ยามสุขอยากจะมีคนแบ่งปัน
ยามทุกข์นั้นเหลียวพลันไม่เห็นใคร
เดินทางมาคนเดียวก็ไกลแล้ว
เหมือนเรือแจวโดดเดี่ยวไร้พายไม้
ลอยลำอยู่กลางคลองแสนเดียวดาย
ถูกกระแสน้ำพัดไปไม่รู้ทาง

 emo_62


หัวข้อ: Re: เดินทางเพียงลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 11 มีนาคม 2008, 04:48:PM
เส้นทางนี้แสนยาวไกล
เดินทางไปด้วยใจมั่น
ถึงทางแสนไกลไม่หวั่น
ใจไม่ครั่นครามหวาดกลัว

ขอเดินทางเพียงลำพัง
แม้ความหวังยังมืดมัว
จะเดินจนรู้ดีชั่ว
ให้หัวใจชี้นำทาง

จะเดินให้ถึงฝั่งฝัน
เพื่อตัวฉันและตัวเธอ
ไม่อยากให้เธอคอยเก้อ
ซักวันฉันและเธอ...จะเดินทางไปด้วยกัน


หัวข้อ: Re: เดินทางเพียงลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: *คuขี้IหJา* ที่ 11 มีนาคม 2008, 04:58:PM
ถนนที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา
มองไปทางไหนก็ว่างเปล่าเหมือนกับว่ามีแค่เราเท่านั้น
บรรยากาศรอบข้างดูวังเวงและเงียบงัน
มีเพียงแค่แสงจันทร์เท่านั้นที่สาดส่องมา

ไม่รู้เมื่อไหร่จะถึงจุดหมายสักที
ทำไมถึงได้ยาวไกลเพียงนี้...ใจฉันเริ่มอ่อนล้า
หวาดกลัวสิ่งรอบข้างต่าง-ต่างนา-นา
หวาดกลัวเหลือเกินว่า..จะไขว่คว้าไม่ถึงเธอ

ขอร่วมแจมด้วยคนจ้า