ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ไม่ต้องขอโทษฉันน่ะคนดี
ถึงฉันจะมีเพียงแค่แสงไฟอันน้อยนิด
แต่จะขอทำหน้าที่อยู่อย่างใกล้ชิด
โดยไม่คิดจะหนีเธอยามตะวันลับไป

เธอไม่ต้องรักตะเกียงดวงนี้
ฉันคนที่เธอไม่มีเยื้อใย
ถึงมีใครจะว่าฉันอยู่ห่างไกล
แต่หัวใจฉันนั้นอยู่ที่เธอ

ความรักที่ฉันให้เธอนั้นเหลือล้น
ฉันรู้เธอต้องทนคอยพร่ำเพ้อ
แต่ฉันคนนี้จะอยู่เคียงข้างเสมอ
ถึงเธอจะคอยเก้อเฝ้าตามหาดวงตะวัน

ยามที่แสงตะวันลับขอบฟ้า
เธออย่าครวญหามีเพียงแต่เธอและฉัน
ค่ำคืนที่แสนยาวไกลเราจะมีกันและกัน
เราสองจะผูกพันธ์ยามราตรีที่ยาวไกล

เมื่อยามตะวันเดินทางมาถึง
ฉันผู้ซึ่งผูกพันธ์เธอด้วยใจ
ให้เธอได้เจอตะวันที่ฝันใฝ่
รอคอยให้เธอฝากใจฉันยามค่ำคืน