พิมพ์หน้านี้ - รุ้ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: bourana ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2008, 02:15:PM



หัวข้อ: รุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2008, 02:15:PM
ฝนกระหน่ำ ดำครึ้ม อึมครึมทั่ว
เหมือนฟ้ารั่ว มัวหม่น จนอับเฉา
มองท้องฟ้า มืดมิด เป็นสีเทา
พาใจเรา ให้เหงา ลงทุกที

เวลาเจอ เรื่องเศร้า เราเหมือนฟ้า
ฝนตกมา พาให้ ไร้ราศี
แต่พอหยุด ฟ้าจะแจ้ง ในทันที
แล้วจะมี รุ้งพร่างพราย ให้ได้ยล


หัวข้อ: Re: รุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 28 เมษายน 2008, 06:25:AM
ฟ้าหลังฝน อดทน เฝ้ารอเถิด
ให้รุ้งเกิด เหนือเมฆ เสกรังสี
รอพายุ กระหน่ำ ผ่านไปที
แล้วจะมี ฟ้างาม ให้ได้ยล
*************************


หัวข้อ: Re: รุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 03 พฤษภาคม 2008, 09:08:PM
อยากเห็นรุ้ง ทอดผ่าน บนม่านฟ้า
คงจับตา พาใจ ไร้เศร้าหมอง
เพราะตอนนี้ ใจเรา เหงาเหม่อมอง
คอยจับต้อง แต่เศร้า เคล้าน้ำตา

ถ้าฟ้ามี รุ้งงาม คงทำให้
ชุบหัวใจ ให้ฟื้น คืนดังว่า
ขอตะวัน ส่องแสง สุริยา
กระทบฟ้า เกิดรุ้ง พรุ่งพร่างพราย


หัวข้อ: Re: รุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 03 พฤษภาคม 2008, 09:23:PM
...หยาดรุ้ง...
ขับร้องโดย  ชรินทร์ นันทนาคร


หยาดรุ้งงามราวดวงดาวรุ่งจิต
รุ่งความโสภิต รุ่งชีวิตชายแม้เงา
ดวงตาคมซึ้งซึ้งดังเพชรวาว
เนตรงามอคร้าว หยาดรุ้งราวหยาดน้ำริน

หยาดรุ้งคนดีปรานีพี่หน่อย
อย่าลอยสูงนัก พี่ปองรักยอดยุพิน
ลมครวญคำหวานเสียงธารระริน
คร่ำครวญถวิล ว่ารักยุพินเช่นกัน

*เธอหอมความดี เป็นที่คละคลุ้ง
ประหนึ่งสายรุ้งรุ่งดวงตะวัน
ยามยิ้มแย้มยวน ชวนให้ชายฝัน
สยบใจนั้นรักเหลือคณา

หยาดรุ้งงามราวดวงดาวกระจ่าง
รุ่งดังน้ำค้าง ที่ยังค้างตามพฤกษา
เธอคือความหวังฝังใจทุกครา
พี่ครวญใฝ่หา พี่รักบูชาหยาดรุ้ง

 emo_50 emo_50 emo_50 emo_50 emo_50


หัวข้อ: Re: รุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: วันฟ้าใส ที่ 09 พฤษภาคม 2008, 09:29:AM
เส้นเรียงร้อย เรียบเรียง ให้เส้นสวย
ส่งเด่นด้วย ฟ้างาม ยามไร้ฝน
เจ็ดสีสัน ส่องใจ ในกมล
ให้ได้ยล รุ้งงาม ยามฝนลา

ฟ้าสว่าง กระจ่างใส ไร้เมฆฝน
เจ็ดสีงาม ให้ยล ยามอ่อนล้า
รุ้งสีงาม ส่องสี จับนัยต์ตา
รุ้งทอฟ้า ให้หายหม่น คนเศร้าใจ