ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

     อันความรัก แกล้งลืม เหมือนฝืนใจ
แอบรักไป เธอไม่ เคยจะเห็น
ว่าทุกอย่าง ทุกสิ้ง ที่ฉันเป็น
เธอไม่เห็น คุนค่า ความรักเรา
     ต้องให้ฉัน แกล้งทำ เป็นไม่รัก
หรือว่าแกล้ง อกหัก รักเราล่ม
หรือเธอนั้น อยากให้ ฉันสาสม
แกล้งฝืนทน ไม่รัก แล้วลืมเธอ
     บอกเธอเลย ฉันนั้น ทำไม่ได้
ฝืนหัวใจ เสเสร้ง แอบลืมเธอ
เธอรู้ไหม ฉันนั้น น้ำตาเอ่อ
กลับวันที่ เห็นเธอ เดินจากไป
     มีคนใหม่ ใช่ไหม ฉันไม่ว่า
รักกันให้ นานนาน ขอเถอะหนา
อย่าให้เหมือน รักเรา ที่ผ่านมา
เจ็บมากหนา เธอนั้น ก็รู้ดี 

ไปมีใหม่ ไปเลย ฉันไม่ว่า
แต่อย่ามา มองหน้า ให้ฉันเขิญ
และต่อไป ฉันนั้น ก็ขอเชิญ
ให้เจริญ รักเขา ไม่ทิ้งกัน

แต่รู้ไหม ฉันทำ ใจลำบาก
ที่เธอนั้น พากจาก ฉันไปหนา
เห็นภาพเธอ ทุกครั้ง ที่หลับตา
และมีเธอ ตลอดเวลา ที่หายใจ

ไม่เคยเลย ที่อยู่ ยามเธอเหงา
รู้ว่าเธอ นั้นเศร้า ใจนักหนา
แต่ว่าฉัน งานเยอะ ไร้เวลา
เธอเข้าใจ ฉันหนา ได้ไหมเธอ

ไม่ทำงานแล้วใครจะมาสน
ของให้ฉันนั้นจนเธอสนไหม
ไม่มีเงินมีรักกับหัวใจ
เธอเอาไหมถ้าฉันนั้นมันจน

อันรักรักมีให้เธอเสมอ
แม้ไม่เจอฉันยังละเมอหา
ขอเพียงได้อยู่ใกล้สบสายตา
ใจฉันหนาล่องลอยไปแสนไกล

อามาอำเธฮนั้นทำฉันเจ็บ
ฉันต้องเก็บดอกไม้ไว้กับฉัน
เพราะให้แล้วเธอนั้นทำลืมมัน
ทำให้ฉันเจ็บนะเธอรู้ไหม

นี้ ไม่ได้ให้แค่ดอกไม้น่า(ช็อกโกแล็ด ดอกไม้)
แค่ดอกไม้ก็ปาไปพันกว่าแล้ว ยังไม่พอใจจริงหลอ

ก็ไปหาแต่ว่าเธอไม่อยู่
เหลียวแหลดูก็ยังไม่เห็นหน้า
ไม่เห็นแม้มีเธอผ่านสายตา
เดินตามหาจนค่ำไม่เห็นเธอ

ขอเวลาทำใจ
จากไปจากเว๊บนี้
แต่ความรู้สึกที่มี
ความรู้สึกนี้ไม่เปลี่ยน