พิมพ์หน้านี้ - เพชรที่ไร้ค่า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: Alpha ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2008, 09:20:AM



หัวข้อ: เพชรที่ไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2008, 09:20:AM
เคยทระนง หลงตัว ว่าสูงศักดิ์
คนรุมรัก รายล้อม รอบซ้ายขวา
หากวันนี้ เพิ่งรู้ ไร้ราคา
เมื่อคนหนึ่ง ปรารถนา เพียงเม็ดทราย

แม้มีเพชร น้ำหนึ่ง อยู่ตรงหน้า
งามจับตา สวยยิ่ง กว่าสิ่งไหน
กลับมองเมิน ก้าวเดิน ถอยห่างไป
สู่หาดทราย สีขาว สะอาดตา

เธอบอกว่า ชอบทราย เม็ดละเอียด
งามละเมียด บริสุทธิ์ เสน่หา
ไม่ต้องการ ก้อนเพชร พัชรา
จะให้มา ทับกระดาษ หรือเช่นไร
*************************************


หัวข้อ: Re: เพชรที่ไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: *คuขี้IหJา* ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2008, 11:04:AM
ไม่ว่าเพชร หรือก้อนกรวด ล้วนมีค่า
แล้วแต่ว่า ใจเจ้าของ มองเห็นไหม
ถึงเป็นเพชร ล้ำค่ามาก สักเพียงใด
หาไม่รู้ คุณค่าไซร้ ไร้ราคา


หัวข้อ: Re: เพชรที่ไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2008, 11:39:AM
Topic..คุณค่า

สิ่งมีค่า  วัดด้วยใจ  ใครมองเห็น
เหมือนดังเช่น  ไก่ได้พลอย  ไม่เห็นค่า
เพราะมันไม่  เข้าใจ  ในราคา
ข้าวเปลือกยัง  ดีกว่า  ถ้ามันมอง
ก็เหมือนคน  ไม่เห็นค่า  ตัวของเรา
ก็เพราะเขา  มิประสงค์  เป็นเจ้าของ
แต่ต้องมี  อีกคน  ที่หมายปอง
คงต้องลอง  มองหา  จนกว่าเจอ


หัวข้อ: Re: เพชรที่ไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2008, 05:53:PM
การจะเป็น เพชรนั้น ใช่เรื่องง่าย
ต้องอาศัย เวลา ที่สั่งสม
ใช้ความดัน เท่าไหร่ ใต้โลกกลม
ให้ความร้อน เพาะบ่ม เกิดขึ้นมา

จากอะตอม คาร์บอน เม็ดเล็กเล็ก
จึงค่อยเสก โครงสร้าง ผลึกหนา
กว่าจะเป็น เพชรแข็ง มีราคา
ต้องฟันผ่า อะไร มามากมาย

แล้วเธอที่ เป็นแรงใจ ให้อดกลั้น
เมื่อสำเร็จ กลับหัน หลบหนีหาย
แล้วตัวฉัน เป็นเพชร เพื่ออะไร
เมื่อคนหนึ่ง ของใจ ไม่ต้องการ
********************************