พิมพ์หน้านี้ - **กลอนเก้าคราวฝนพรำ**

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: victoria's secret ที่ 29 ธันวาคม 2007, 09:48:PM



หัวข้อ: **กลอนเก้าคราวฝนพรำ**
เริ่มหัวข้อโดย: victoria's secret ที่ 29 ธันวาคม 2007, 09:48:PM
xxxx


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ใจnSๅมeๅมlxJๅ ที่ 30 ธันวาคม 2007, 12:03:AM
ฝนพร่ำพร้ำฟ้าร้องคะนองเลือด
ใจถูกเชือดด้วยคนรักหักสลาย
นึกความหลังพรั้งคิดก่อนจะตาย
ใจวอดวายหมดม้วยดับสิ้นไป
มลายสิ้นกายาใจกลับฝื้น
ใจสะอื้นร่ำไห้น้ำตาไหล
เพ่งพินิจจิตรักไปทำไม
เมื่อความในใจเจ้าไม่รักจริง




หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹ ที่ 01 มกราคม 2008, 01:55:AM
สู้ๆ นะคะน้าแจ็ค  เปงกำลังใจให้  emo_50 emo_50 emo_50


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกไม้สีหม่น ที่ 02 มกราคม 2008, 11:02:AM
     อดทนเวลาที่ฝนพรำเถิดคุณขา
 และคุณก็จะพบว่าฟ้าสดใส
 แสงอาทิตย์จะสาดส่องให้อุ่นใจ
 ความเลวร้ายจะหายไป..สู้เถิดคุณ

 


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹ ที่ 02 มกราคม 2008, 06:00:PM
แปลคราราโอเกะของลุงแจ็คนะคะ

ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมเยียน  กลอนของคุณเขียนได้เศร้า หดหู่จริงๆครับ

 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกไม้สีหม่น ที่ 04 มกราคม 2008, 09:02:PM
สู้กล้ำกลืนฝืนทนจนฝนหาย
ความเดียวดายกลับซ้ำระกำหนัก
คิดถึงบ้านที่จากไกลอาลัยนัก
ต้องนานสักเท่าไรได้หวนคืน.

ตอบช้าไปนิดนะครับ เพราะคนพิมพ์ที่เมืองไทยเพิ่งจะส่งมาให้ครับ.

ยินดีที่ได้รู้จักครับ.

     อดทนเวลาที่ฝนพรำเถิดคุณขา
 และคุณก็จะพบว่าฟ้าสดใส
 แสงอาทิตย์จะสาดส่องให้อุ่นใจ
 ความเลวร้ายจะหายไป..สู้เถิดคุณ

 

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ  emo_12


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ใจnSๅมeๅมlxJๅ ที่ 05 มกราคม 2008, 02:25:PM
ม่ะได้ค่อยเข้ามาอ่า
อิอิ
ม่ะมีรายจะแต่งเรย
เซงจิต


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 06 มกราคม 2008, 09:41:AM
ฝนพรำพรำ ย้ำให้ ใจคิดถึง
ขอบฟ้าหนึ่ง ฝั่งน้ำ ที่ค้ำขวาง
แม้ตัวอยู่ ห่างไกล ในเส้นทาง
แต่ใจร้าง จากร่าง บินหาเธอ

ข้ามขอบฟ้า แสนไกล ส่งไปถึง
ใครคนหนึ่ง คนนั้น มั่นเสมอ
เพียงหลับตา หัวใจ บินไปเจอ
หวังเพียงเธอ เป็นสุข ทุกคืนวัน
***************************


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ใจnSๅมeๅมlxJๅ ที่ 06 มกราคม 2008, 01:21:PM
บินไปเปงนกเรยเนอะ
คุคุ
บินๆๆๆๆบินไปหาเทอแต่ม่ะเจอสักทีเทอคนนั้นอยู่ไหน
กร๊ากกกกกกกกกกกก
อิอิ
.........................................รุ้สึกว่าตัวเปงออกแนวปังยาอ่อน  คุคุ
ฉันบินไป ไกลฟ้า นภากว้าง
สุดเว้งว้าง ร้างใจ ให้เหน็บหนาว
เหงากายา พาซ้ำ น้ำตาราว
ไหลเป็นคราว ราวสายเลือด เดือดแผ่นดิน
บินมาไกล ไม่เจอรัก หักสลาย
รักวอดวาย หายหด หมดศูนย์สิ้น
จะเหลือเพียง เสียงลม ห่มอาจิณ
ไปถึงถิ่น บินมา ลาฟ้าไกล
 emo_30 emo_30 emo_30


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ใจnSๅมeๅมlxJๅ ที่ 19 มกราคม 2008, 10:32:AM
ไอ้ตัวฉันนั้นไม่ค่อยได้ความรัก
เรยไม่ค่อยเก่งนักกลอนรักนี้
แต่งแต่งไปมันเลยไม่ค่อยดี
เพราะฉันมีความรักเพียงนิสเดี่ยว
ไม่ค่อยเข้าใจหรอกเรื่องรักรัก
เรยต้องหักเหลี่ยมโหดตามแนวเสียว
เอาเรื่องม่ะดีมากมายเข้ามาเกี่ยว
ใจมันเปี่ยวไม่มีใครมาคู่ครอง emo_48


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹ ที่ 20 มกราคม 2008, 11:07:AM
 emo_54 emo_54 emo_54 emo_54


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 20 มกราคม 2008, 11:59:AM
ฝนพรำพรำยามค่ำคืนยืนอยู่เดี่ยว
แสนเปล่าเปลี่ยวเดียวดายยิ่งเสียจริงเอ๋ย
เคยร่วมอยู่กลางหมู่มิตรไม่คิดเลย
ต้องลงเอยด้วยการลามาต่างแดน

ฝนกระหน่ำยิ่งช้ำใจในหัวอก
ต้องระหกระเห็จไปอยู่ไกลแสน
จำลาจากจำพลัดพรากจากดินแดน
สู่แว่นแคว้นมลายาน่าเศร้าจริง

ฝนสาดซัดพัดมาพาใจหาย
มองรอบกายไม่คุ้นเคยเลยสักสิ่ง
อยู่บ้านเราแสนสุขใจไม่ประวิง
ไยจึงทิ้งจำพรากจรจากลา

ฝนปรอยปรอยค่อยค่อยซาฟ้าเริ่มใส
ปลุกปลอบใจให้ก้าวเยื้องไปเบื้องหน้า
ผลจะเป็นเช่นไรไม่นำพา
สู้จนกว่าลมหายใจจะไม่มี

   .พงษ์ศรีทัศน์.      Petaling Jaya, Malaysia


ฝนตก พรำ - พรำ คุณคงช้ำใจหนักหนา
ที่ต้องจากดินแดนที่คุ้นตาไปอยู่ที่ไกล - ไกล
ไม่มีแม้หมู่มิตรคิดแล้วใจหาย
ช่างโดดเดี่ยวเดียวดาย  มิวายเป็นห่วงคุณ

ฝนกระหน่ำซ้ำน้ำตาคุณคงหลั่งไหล
นึกถึงดินแดนที่มีอุ่นไอ
คงคิดถึงคนที่อยู่ในใจใช่ใหม
ที่จำพรากจากไป ต้อง อยู่ไกลกัน

ฝนสาดซัดพัดหาย
รอบกายไม่มีใครคอยอยู่เคียงข้าง
คุณคงรู้สึกอ้างว้างมากใช่ใหม
สู้ต่อไปนะคนไกล เพราะยังมีใครเฝ้ารอคุณ

เมื่อฝนซาฟ้า ใส - ใส
อยากให้คุณยิ้มสุขใจได้ใสกว่า
มีรางวัลตอบแทนความเมื่อยล้า
เพื่อคนที่คุณห่วงหา และ เฝ้ารอคอย...

 emo_50 emo_50 emo_50 emo_50


หัวข้อ: Re: ฝนพรำพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 04 ตุลาคม 2008, 12:44:PM
วันแรกที่เธอไป
ท้องฟ้าใสใสใยมัวหมอง
พายุฝนโหมกระหน่ำร่ำร้อง
วันที่สองฟ้าคะนองจ้องทำร้าย

วันที่สาม สี่ ห้า ฟ้ามืดอยู่
ใจหดหู่สุดแสนเศร้าเขาห่างหาย
วันที่หก เจ็ด แปด เก้าเหงาเจียนตาย
พายุฝนถล่มทลายไหลเป็นทาง

จากอาทิตย์ผ่านเคลื่อนสู่เดือนแล้ว
ไม่เห็นแววคนลาลับกลับหนหลัง
รักของเราจบสิ้นใจไม่จีรัง
พายุคลั่งหลั่งรดใจให้ลืมเธอ

เคยเจ็บปวดมามากเท่าไหร่
เคยรักมากแค่ไหนใจพร่ำเพ้อ
จากนี้ไปขอสัญญาจะลบเธอ
หลังฝนพรำพรำเลิกพร่ำเพ้อหยุดละเมอเสียที

(http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/814c7fa6bc30d5a90d1c70a06c9f8b46_1202901960.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=403) 
ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย (http://widget.sanook.com/)


หัวข้อ: Re: **กลอนเก้าคราวฝนพรำ**
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 30 เมษายน 2010, 12:55:AM
(http://i870.photobucket.com/albums/ab267/Aspoiledbratt/Dividers/108fc6e.gif)

ฟ้าเริ่มหม่น ฝนเริ่มมี หนีเม็ดฝน
ที่ร่วงหล่น บนยอดหญ้า คราเหยียบย่ำ
เพียงโปรยปราย พรายคลุมปก ตกพรำพรำ
ไม่กระหน่ำ ซ้ำลงมา น่ารื่นรมย์

ชุ่มฉ่ำเย็น เป็นเม็ดสาย หลายหลากหยด
รินไหลรด สดชื่นบ้าง อย่างสุขสม
เหล่าพฤกษา ดาระดาด อาจชวนชม
ให้ดอมดม ชมกลิ่นตน ตอนฝนพรำ


(http://i870.photobucket.com/albums/ab267/Aspoiledbratt/Dividers/108fc6e.gif)

พิมพิลาไลย


หัวข้อ: Re: **กลอนเก้าคราวฝนพรำ**
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 02:34:PM


๐ ประเทศไทย วันนี้ มีฝนแล้ง
ทุกหนแห่ง ร้อนจัง ดังแดดเผา
ร้อนระอุ ร้อนใจ ไม่บรรเทา
อยู่บ้านเรา ถึงร้อน นอนสบาย


๐ ฝนโปรยมา วันนี้ มีชื่นฉ่ำ
มองฝนพรำ ทีไร  แล้วใจหาย
คิดถึงแฟน แสนรัก ปักดวงใจ
เธออยู่ไกล ชอบอ้อน ตอนฝนมา

 emo_47 emo_54 emo_20 emo_51



หัวข้อ: Re: **กลอนเก้าคราวฝนพรำ**
เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 04 พฤษภาคม 2010, 02:34:AM
มองสายฝน รินหล่นพร่าง กลางเวหา
เสมือนว่า อุราเรา แสนเศร้าหมอง
เย็นยะเยียบ เปรียบหัวใจ คนไกลครอง
น้ำตานอง มิข้องเกี่ยว ให้เปลี่ยวใจ


อิอิ.....ปรางไม่ถนัดกลอนเก้าค่ะ  ก็พยายามแล้วน่ะ
อ่านหลายรอบดูแปลก ๆ ค่ะ
ขอแจมเป็นกลอนแปดนะคะ ดูเข้าท่าหน่อยค่ะ

มองสายฝนหล่นพร่างกลางเวหา
เสมือนว่าฟ้าแกล้งสาปแช่งฉัน
ให้ทุกข์ทนหม่นนักยามรักกัน
หลายคืนวันคั้นจิตโดนพิษลวง