ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

นั้นคือรักมอบให้ทั้งชีวิต
คือความคิดจิตใจที่ใฝ่หา
คือหนึ่งเสี้ยวของช่วงวันเวลา
คิอนิทรามิรู้ตื่นยืนช้างเธอ
แต่ตอนนี้ไม่มีไม่เหลือแล้ว
ใยน้องแก้วไม่คิดสนิทหา
ใยความรักของเราเบาเหลือคณา
ใยต้องมาชอกช้ำระกำทรวง

คือเจ็บช้ำ จิตชา เธอว่าไม่
คือทั้งใจ มลาย เป็นฝุ่นผง
คือเหลือเพียง ร่างกาย ทระนง
คือน้ำใส ไหลลง จากดวงตา
******************************
+1ต้อนรับน้องใหม่จ้ะ

      รักเขาทั้งชีวิต
ใยเธอไม่คิดจะเก็บไว้
ให้รักเขาไปทั้งใจ..
ใยไม่เก็บไว้เผื่อช้ำทรวง
ที่ฉันเอ่ยทวงถามนั้น
ใช่ว่าฉันจะมาเพิ่มความเศร้า
จะทำอะไรต่อไปให้นึดถึงตัวเรา
จะรักใครเขาเผื่อใจให้ตัวเราบ้างก้อดี........

ให้รักที่มีมอบให้เธอทั้งชีวิต
เหลือเพียงน้องนิด..ความคิดที่จะสลาย
ก็รู้กันอยู่เธอ ไม่แคร์ฉันเผื่อใจ
ยิ่งทำลงไป ไม่ว่าอะไรไม่มีค่าเลย

อยากอยู่เฉยเพียงล่วงเลยแล้วผ่านพ้น
ให้มันจม ลอยเคว้งคว้างกลางเวหา
ก็ความรักมันซื้อใจและน้ำตา
ให้ได้มาเพียงเพื่อความปราชัย (ในความรัก)

ถึงแม้ความคนึงนึกถึง..ให้ตัวเขา
ในอีกหนึ่งวันที่เศร้าไร้เขาให้มองหา
หรือผิดที่เรา รักเขาทั้งชีวา
สุดแสนร้างลา เพราะ เวลาไม่เคยพอ

อยากจะขอพบเธอ...อีกสักครั้ง
แค่ได้ฟังถ้อยคำร้อยความหมาย
ถึงแม้วันเวลาผ่านพ้นใจคนไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าจะนานสักเท่าไรใจ ฉันยังรักเธอ


-------------------------------