ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เธอเหนื่อย กับฉัน มากเกินพอ
เธอรอ ทั้งที่รู้ ไม่มีหวัง
เธอยอม ทิ้งชีวิต ให้เพพัง
ฉันก็ยัง มองไม่เห็น ค่าของเธอ
 
หลายครั้ง ที่ฉันทำ เธอเสียใจ
คอยทำให้ เธอเจ็บ อยู่เสมอ
ในหัวใจ ไม่เคย เห็นค่าเธอ
รู้เสมอ ว่ารักนี้ เธอปวดใจ
 
แต่วันนี้ ที่รัก ฟังทางนี้
ขอรับปาก คนแสนดี ที่เคียงใกล้
ฉันรักเธอ แต่ไม่ใช่ เพื่อแทนใคร
เพราะฉันแพ้ ความจริงใจ ที่ให้มา
 
เราจะเริ่ม ต้นใหม่ ที่ใสสด
เราจะลืม ให้มันหมด ความเหนื่อยล้า
มีสองเรา อยู่ด้วยกัน วันฝนซา
วันพรุ่งนี้ ต้องดีกว่า ที่เคยเป็น