ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

      หัวใจนั้น สร้างสรร ผลงานรัก
ให้ประจัก ว่ารัก เป็นแบบไหน
อย่างที่หนึ่ง คือรัก ที่จริงใจ
อย่างที่สอง นั้นใซ้ รักหลอกลวง
      อันพวกเรา เลือกได้ เอาข้อไหน
เลือกขอหนึ่ง ดีไป ไม่ต้องสน
ถ้าขอสอง เลือกแล้ว เขาทุกทน
มันเป็นบาป ของคน ที่เลือกเอง
      เลือกขอหนึ่ง เลือกแล้ว ไม่มีทุก
มีแต่สุข เขามา หาเรานี้
เพราะถ้าเรา เจอคน ที่แสนดี
ตัวเรานี้ จะเจอ รักจริงใจ
      ส่วนขอสอง ไม่ว่า เรื่องของเขา
อันตัวเรา บังคับ เขาไม่ได้
ในเมื่อเขา อยากรัก ไม่จริงใจ
ปล่อยเขาไป เจอรัก ที่หลอกลวง

เฮ้ยไอ้น้อง ไงมา ดูของพี่
นานนานที ถึงเห็น เขามาชม
เป็นยังไง กลอนพี่ หนามและขม
มีประปน กันไป ไม่ซ้ำเลย

ต่อไปนี้ จะย่อ หน้าทุกกลอน
ขอบคุนน่ะ ที่สอน ข้อผิดพาด

โอ่เหนื่อแย่ เลยเรา ในที่นี้
เพราะกลอนพี่ มันเยอะ อยู่นักหนา
ถ้านั้งแก้ ต้องใช้ วันเวลา
คงเห็นค่า พอแก้ จะเห็นใจ

จะมีใคร มาอ่าน ผลงานพี่
ตัวพี่นี้ แต่งไป ไม่เคยหวัง
เพราะแต่งไป เพื่อใจ ที่รักจัง
รักกลอนนั้น คือกลอน ของคนไทย

ถเดินอ่าน พี่ก็ พอใจแล้ว
พี่ไม่แค้ว แต่งมา ให้อ่านกัน
ขอให้ดิน มาอ่าน แล้วสุขสรรค์
ขอแค่นั้น จริงจริง นะดินเอย

ก็ขอให้ ตามอ่าน อย่างที่กล่าว
มีเรื่องเล่า มาเขียน อยู่เสมอ
เขียนแบบที่ บางครั้ง ไม่เคยเจอ
เขียนเสมอ ถ้าดิน คิดอ่านตาม

อันพี่ว่า ดินนั้น ไม่เหมือนหนอน
ดินนั้นเป็น บทกลอน รักของพี่
และก็ยัง เป็นหนึ่ง ในใจนี้
ดินของพี่ เป็นกลอนรัก ที่หวานเกิน

ไล่อะไร บอกมา พี่งงนะ
บอกจะจะ พี่ไล่ ใครที่ไหน
ก็บอกแล้ว ดินอยู่ ในหัวใจ
ไล่ยังไง ไม่เคย แม้คิดตรอง

อันความรัก มีไว้ ให้เสมอ
มอบให้เธอ ผู้เดียว เลนน้องจ๋า
ขอแค่เธอ หันมอง กลับคืนมา
พี่นั้นหนา พอใจ แค่น้องมอง

ไม่ต้องรอ หลอกน้อง ดินหญ้ากา
พี่นั้นหนา มีให้ ไม่ห่างเหิน
รักของพี่ เป็นรัก ไม่ขาดเกิน
น้องอย่าเขิน กับคำ ว่ารักคุน

ในความฝัน เธอยัง อาจไม่เห็น
ว่าพี่เป็น อะไร อยู่ในนั้น
คนที่เฝ้า บอกรัก น้องทึกวัน
คนคนนั้น คือฉัน ที่รักเธอ

น้องดินหญ้า จะยื้อ ใครที่ไหน
ลองดูใจ ของเรา ว่าสุขสม
ถึงจะยื้อ ความรัก ไม่ทุกทน
รสชาติขม จะไม่ปน ในรักเรา

พี่ได้ปล่อย มือน้อง นางตอนไหน
พี่ไม่ได้ ปล่อยไป เลยน้องจ๋า
หรือบางที พี่นี้ ไร้เวลา
งานนักหนา ช่วงนี้ เหนื่อยจังเลย