ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ความรักในครั้งหนึ่ง
ความรักซึ่งมีแต่เศร้า
สองเราต่างเดียวดาย
รักปวดร้าวเศร้าเกินทน
เพราะรักในวันนั้น
ความสัมพันธ์อันอ่อนไหว
ความรักเอาแต่ใจ
ไม่มีใครยอมให้กัน

อกอุ่นไออุ่นรัก
ขอหยุดพักในรักก่อน
บทจบของละคร
ต้องจากจรไม่อยากเจอ

โถเจ้า จะเศร้าใย
ใคร ๆ ต่อใครเคยก็เจอ
เมื่อใจมันพลั้งเผลอ
หลงรักเธอคนที่ไม่มีใจ

ใช่เจ้า จะเจอคนเดียว
ความโดดเดี่ยวที่เจ้าว่า
ความรักหนักอุรา
พักเถิดหนา ค่อยก้าวไป

ความรักที่อยากเจอ
แม้ว่าเธอไม่เห็นค่า
ไม่มีแม้สายตา
จะมองมาให้ชื่นใจ
ก็ยังคงรักอยู่
รู้ทั้งรู้ต้องเจ็บลึก
ก็ยังคงรู้สึก
ว่าลึก ๆ มันรักเธอ

พบเจอรักแต่ละครั้ง
ความรู้สึกยังลืมไม่ได้
พบเจอแต่ความเจ็บปวดใจ
แล้วเมื่อไหร่ฉันจะเจอรักแท้ซะที

รักแท้...คืออะไร
มีใครไหม...ที่ตอบได้
ใช่รัก...แค่พอใจ
แล้วจากไป...ไม่กลับคืน

รักแท้คือห่วงใย
ทั้งจริงใจและผูกพัน
ถึงไม่ได้คู่กัน
ยังผูกพันและห่วงใย

ฉันคงพบเจอแล้ว
แต่ไม่อาจปกป้องได้
เมื่อเธอเดินจากไป
ฉันปวดใจเกินจะทน