|
หัวข้อ: การรอมันทรมานเหลือเกิน เริ่มหัวข้อโดย: Someday Memory ที่ 11 พฤศจิกายน 2007, 08:05:PM นั่ง...อยู่ตรงนี้รอเธออยู่
นอน...มองดูท้องฟ้าแล้วนึกฝัน ยืน...รอตะวันแทนที่พระจันทร์ ก้าว...ไปวันวันเพื่อรอเธอ เคย...มีกันและกันอยู่ตรงนี้ ที่...ที่มีอุ่นไออันหอมหวาน จำ...อ้อมกอดของเธอทุกวันวาน แม้...เนิ่นนานฉันก็ยังอยู่ที่เดิม |