พิมพ์หน้านี้ - คร่ำครวญ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ดอกไม้สีหม่น ที่ 08 พฤศจิกายน 2007, 09:41:PM



หัวข้อ: คร่ำครวญ
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกไม้สีหม่น ที่ 08 พฤศจิกายน 2007, 09:41:PM
  หมู่วิหค         ส่งเสียง              มาแว่วแว่ว
จะค่ำแล้ว         ฟ้าเริ่มมืด           จุดเทียนไข
ส่องสว่าง         เพียงน้อยนิด      เปลวดวงไฟ
เต้นระรัว          ลู่ลมไล้             ยามราตรี
  หากพระพาย  ส่ายสะบัด         พัดแรงหน่อย
แสงเทียนน้อย   คงมอดดับ        ขับไล่หนี
แสงสว่าง         คงดับหาย         วายทันที
พระจันทร์ส่อง  เฉิดฉายนี้         คือตัวแทน
  หยาดน้ำค้าง   วิบวับ              ประดับหญ้า
โอ้สายลม          หวีดเสียงมา    วิเวกไหว
อยู่คนเดียว        เปลี่ยวเหงา     เศร้าเหลือใจ
คนรักข้า           อยู่หนใด        บนผืนดิน
  ข้าวิงวอน      ขอพร             จากสวรรค์
โปรดส่งใคร    หนึ่งคนนั้น     ก่อนข้าสิ้น
เพียงคำเดียว    ที่ข้า             อยากได้ยิน
" รัก " จริง ๆ  บ่เล่นลิ้น        ให้ช้ำใจ

 emo_33


หัวข้อ: Re: คร่ำครวญ
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 08 พฤศจิกายน 2007, 09:58:PM
 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28


หัวข้อ: Re: คร่ำครวญ
เริ่มหัวข้อโดย: ZAMURAI DEEPER ที่ 09 พฤศจิกายน 2007, 07:43:PM
  หมู่วิหค         ส่งเสียง              มาแว่วแว่ว
จะค่ำแล้ว         ฟ้าเริ่มมืด           จุดเทียนไข
ส่องสว่าง         เพียงน้อยนิด      เปลวดวงไฟ
เต้นระรัว          ลู่ลมไล้             ยามราตรี
  หากพระพาย  ส่ายสะบัด         พัดแรงหน่อย
แสงเทียนน้อย   คงมอดดับ        ขับไล่หนี
แสงสว่าง         คงดับหาย         วายทันที
พระจันทร์ส่อง  เฉิดฉายนี้         คือตัวแทน
  หยาดน้ำค้าง   วิบวับ              ประดับหญ้า
โอ้สายลม          หวีดเสียงมา    วิเวกไหว
อยู่คนเดียว        เปลี่ยวเหงา     เศร้าเหลือใจ
คนรักข้า           อยู่หนใด        บนผืนดิน
  ข้าวิงวอน      ขอพร             จากสวรรค์
โปรดส่งใคร    หนึ่งคนนั้น     ก่อนข้าสิ้น
เพียงคำเดียว    ที่ข้า             อยากได้ยิน
" รัก " จริง ๆ  บ่เล่นลิ้น        ให้ช้ำใจ

 emo_33

อ่านแล้วโดน +1 ใช่มากมาย