ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

หากวันนี้ฉันหกล้ม             คงเป็นเขาเข้ามาพยุงใช่ไหม
หากวันนี้ฉันเสียใจ             คงเป็นเขาใช่ไหมที่คอยปลอบโยน
แต่วันนี้ตอนนี้เวลานี้           ทุกสิ่งที่มีมันหายไปไหน
กลับกลายเป็นเธอได้ยังไง    เพราะอะไรถึงไม่ใช่เขาที่เข้ามา
เพราะตอนนี้ฉันหกล้ม        เธอเป็นคนเข้ามาพยุงฉัน
เพราะตอนนี้ฉันเสียใจ        เธออีกนั่นไงที่คอยปลอบโยน
ขอบคุณมากนะเธอคนดี      ที่มีความรู้สึกนี้ให้ฉันมาเสมอ
ฉันจะจำไว้แม้ว่าฉันไม่รักเธอ     แต่ก็จะคงไว้เสมอในความทรงจำ

ขอบคุณพี่ที่ช่วยปลอบใจน้อง
เราจะต้องทามยังไงถึงดีกว่า
อยากจะรักเขาต่อไปก็ไม่กล้า
อยากจะลาเขาออกไปก็ทามไม่ลง

เปิดใจรักมองหน้าเขาเป็นคนนั้น
แม้ความฝันก็คือเขาอยู่มิหาย
อยากรักเขาใจและทั้งกาย
แต่ทำไมไม่ได้ลืมไม่ลงสักที