พิมพ์หน้านี้ - เผลอคิดถึง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: กวินพัฒน์ ที่ 22 มกราคม 2025, 09:12:PM



หัวข้อ: เผลอคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 22 มกราคม 2025, 09:12:PM
เผลอคิดถึง

 .

พลาดอีกแล้วกับใจที่ไผลเผลอ
เพราะคิดถึงจึงเพ้อละเมอหา
ความเหงาแทรกแหวกไหวในอุรา
นัยนาเย้ายวนชวนคำนึง

แม้นเพียงเผลอชั่วคราวก็ร้าวนัก
อดีตรักสองเราเฝ้าคิดถึง
จำทุกห้วงเวลาเมื่อตราตรึง
ติดรำพึงเก่าก่อนตอนเคยเคียง

รู้ทั้งรู้เต็มทรวงติดบ่วงรัก
ยากจะหักตัดลาเกินกว่าเลี่ยง
ยอมแพ้แล้วหัวใจใคร่เอนเอียง
ใจแตกเสี่ยงสลายก็ให้เป็น

เสียหลักใจไปหนักเริ่มชักท้อ
เธอมิรอแคร์ใจทำไม่เห็น
เธอตัดได้แถมเชือดอย่างเลือดเย็น
ปล่อยคนช้ำลำเค็ญมิเห็นใจ


กวินพัฒน์


หัวข้อ: Re: เผลอคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: กัลมลี* ที่ 22 มกราคม 2025, 11:11:PM

เธอตัดพ้อรอคอยปล่อยใจเหงา
ส่วนตัวเขาดาลเดือดเชือดเฉือนใส่
เขาคงเห็นเป็นของมิต้องใจ
จะปล่อยไปได้ไหม? เขาไม่แล

ลองหันมองคนข้างบ้างได้ไหม?
อยู่ใกล้ใกล้ยามช้ำคอยทำแผล
ค่อยค่อยเปิดใจรับค่อยค่อยแคร์
อาจจะแปรจากเพื่อน...ไม่เหมือนเดิม

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_171.gif) (http://www.klonthaiclub.com)


หัวข้อ: Re: เผลอคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: ViVee ที่ 23 มกราคม 2025, 11:45:AM
ปล่อยให้เป็นภาพจำวันเก่าก่อน
เงาสะท้อนก่อนเคยรักเคยส่งเสริม
มาวันนี้รักที่รอไม่ต่อเติม
ถึงเวลาเราจำเริ่ม...การปล่อยวาง

จงยินดีที่เขามีความสุข
หวังดีทุกเหตุการณ์ยามเหินห่าง
แต่จงเว้นระยะของเส้นทาง
เพื่อไม่สร้างความกดดันสัมพันธ์เรา

เปลี่ยนมาเป็นเพื่อนที่ดีแค่คนหนึ่ง
แม้เขานั่นไม่คิดซึ้ง....เรื่องของเขา
สู่จุดยืน.."พี่ชาย"..ให้ร่มเงา
เปลี่ยนรูปแบบ"เคยรักเขา"ตามเวลา.

ViVee


หัวข้อ: Re: เผลอคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2025, 07:26:PM
ปล่อยให้เป็นภาพจำในวันเก่า
ใจยังเฝ้าคำนึงถึงเสน่หา
แต่เมื่อรักจบไกลจากสายตา
ดังขอบฟ้ากั้นกลางยิ่งห่างไกล

ทำใจลืมเธอได้ในเพียงครู่
แต่มิสู้คิดถึงตราตรึงได้
มันยืดเยื้อเหลือคณาคราทำใจ
มักเผลอให้ความหลังยังรั้งเรา

เปลี่ยนบทบาทความรักให้ต่างที่
เป็นเพื่อนดีอยู่ไกลไม่อับเฉา
กลับยิ่งฝืนกลืนช้ำกระหน่ำเอา
ให้คนเขลาชักท้ออยากพอที

กวินพัฒน์



หัวข้อ: Re: เผลอคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: PIKuL ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2025, 07:49:PM
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSCsv7D0MmtJkeTbDlKaePGjYe_mKpxCBfp0Q&s)
เพราะไม่อาจตัดสวาทให้ขาดเยื่อ
จึงหลงเหลือเถ้าอารมณ์รักล้นปรี่
แม้นไฟรักหักร้างกลางฤดี
แต่ยังมีขี้เถ้าเหลือเถืออารมณ์

มองไม่เห็นรักเราแต่รับรู้
ใจยังรักเธออยู่เกินเหมาะสม
พยายามห้ามหักกลับเกี่ยวปม
ยังหวังลมห่มหวนรวนรักคืน

แม้นความหวังยังคงดูริบหรี่
ขอเพียงมีเศษเสี้ยวยังคงฝืน
ตั้งใจเผลอคิดถึง..จึงกล้ำกลืน
แม้หัวใจเธอเป็นอื่น...ยังรอคอย.

(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRbHddduKqsJ-2_3zgwxWyaGnim0n2Ds8f54Q&s)


หัวข้อ: Re: เผลอคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2025, 02:48:PM
หักใจแล้วไม่เอาไม่เฝ้าคิด
แม้สักนิดก็ไม่ใจมันกร่อย
ก็อยู่ได้อยู่หนาไม่ตาลอย
ก็แค่ถอยหัวใจไม่กล้ำกลืน

แต่หัวใจทรยศอดสูหนัก
มิยอมหักได้นานพลันสะอื้น
เผลอเพียงนิดคิดไปได้ทั้งคืน
ไร้จุดยืนเพราะเผลอไผลใจมันรวน

กวินพัฒน์



หัวข้อ: Re: เผลอคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: กรีนซี ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2025, 03:22:PM



ริมระเบียงเสียงโมบายส่ายพัดไหว
หวนนึกถึงคนไกลใจปั่นป่วน
อ ย า ก ลื ม แต่กลับจำย้ำทบทวน
ภาพจำตามก่อกวน ยากลืมเลือน

เปิดฟังเสียงเมโลดี้ที่ชื่นชอบ
ซ้ำหลายรอบบ่อยครั้งหวังเป็นเพื่อน
ไอหนาวเย็นสุดท้ายของปลายเดือน
ต้อนรับการมาเยือน กุมภาพันธ์

จังหวะดนตรีที่ฟังยังส่งเสียง
ริมระเบียงโมบายส่ายพลิ้วสั่น
แสงนีออนอาบเคล้าเงาพระจันทร์
คนในห้องหนึ่งนั้นนั่งรำพึง

คิดทบทวน…ซ้ำซ้ำ หากทำได้
แค่….อยากลบลืมใคร สักคนหนึ่ง
ใจคัดค้านปฏิเสธ เหตุใดจึง-
“เผลอคิดถึง” ทุกที ที่อยากลืม

กรีนซี


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_106.gif) (http://www.klonthaiclub.com)