|
หัวข้อ: เมื่อฉันถูกเลือกให้มีชีวิตต่อ เริ่มหัวข้อโดย: ViVee ที่ 17 มกราคม 2025, 12:12:PM คิดถึงวันเก่าก่อนเมื่อตอนนั้น
ความสุขที่เคยมีกันพลันจางหาย ความรักเหมือนว่างเปล่าเงาเดียวดาย ไขว่คว้าคนข้างกายไม่หวนคืน ทุกอย่างเกิดฉับพลันมันอ้ำอึ้ง ภาพติดตรึงตราใจให้ทนฝืน ก่อนจะหลับตาลงล้มทั้งยืน ทำได้เพียงสะอื้นอย่างอาลัย เสียงสุดท้ายได้ยินเพียงกระซิบ ท่ามเสียงอันเงียบกริบ"ทนได้ไหม" รอหน่อยนะดูแล้วฉันปลอดภัย ส่วนเธอนั้นไม่เป็นไร...อย่าห่วงเลย อุ้งมือย้อมด้วยสีแดงเอื้อมมาหา รู้สึกว่าทั้งร่างมันชาเฉย มันหลงลืมความเจ็บปวดที่คุ้นเคย มิอาจจะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำใด หลังจากฟื้นคืนมาในครานั้น จึ่งรู้เธอลาจากกันเกินฝันใฝ่ เหตุใดหนอ..มิให้ฉันติดตามไป มันเจ็บปวดเหลือเกินใจ...ไม่อยากทน ฉันกลับมาพบบ้านที่เคยอยู่ ทุกอณูมีภาพเธอทุกแห่งหน หากแต่ความรู้สึก...มันมืดมน คิดถึงเธอจนล้นลมหายใจ. ViVee หัวข้อ: Re: เมื่อฉันถูกเลือกให้มีชีวิตต่อ เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 17 มกราคม 2025, 02:32:PM @ ชีวิตคู่ อยู่ไป ใช่ทนชิด แท้รักสนิท ครองธรรม์ ฝันโผผิน สู่แหล่งพัก บ้านรัก เป็นอาจิณ ธรณิน สิสวรรค์ ด้วยธรรม์คง หัวข้อ: Re: เมื่อฉันถูกเลือกให้มีชีวิตต่อ เริ่มหัวข้อโดย: Yodyanyong ที่ 17 มกราคม 2025, 08:16:PM ตอนรักใหม่อะไรมียกให้หมด พอรักลดถูกหลอกให้ใหลหลง เคยรักหยอกห่วงใยไม่ยืนยง ไม่มั่นคงวันคืนกล้ำกลืนคอ ตอนจีบสาวเขาสับเปลี่ยนรับส่ง หนูพลอยหลงแล้วลืมปลื้มความหล่อ แถมทรัพย์รวยคิดรักปักใจรอ จนทดท้อสุดท้ายกลายถูกทิ้ง ยอดยรรยง เยี่ยมเยือน |