พิมพ์หน้านี้ - ถึงยังไงก็รักนะ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: ViVee ที่ 31 ธันวาคม 2024, 03:07:PM



หัวข้อ: ถึงยังไงก็รักนะ
เริ่มหัวข้อโดย: ViVee ที่ 31 ธันวาคม 2024, 03:07:PM
หากฉันพลั้งพลาดผิด...ฉันขอโทษ
เหตุที่เธอเคืองโกรธ...คือเรื่องไหน
ฉันเพียงอยากอธิบายความเป็นไป
เพื่อตรงกับสิ่งที่ใจเธอขุ่นเคือง

อย่าให้ฉันคิดเอง..เลยนะคะ
ไม่คาดหวังเอาชนะในทุกเรื่อง
สายตาเธอกรุ่นโกรธอยู่เนืองๆ
ไม่พอใจตัวเขื่องในแววตา

อยากจะเข้าไปง้อ..แต่งงอยู่
ด้วยมิรู้เรื่องใดคือปัญหา
ฉันแอบนั่งทบทวนหลายเพลา
ยังมิเข้าใจว่า...โกรธอะไร?

แต่ยามงอนเช่นนี้ก็น่ารัก
ทำเหมือนไม่อยากทักยักคิ้วใส่
อยากบิดแก้มจนย้วยอย่างเร็วไว
แต่แล้วไซร้ต้องหยุดคิดเพื่อไตร่ตรอง

เราไม่เคยขึ้งโกรธเพียงสักครั้ง
ย้อนไปถึงความหลังของเราสอง
คิดไม่ออกบอกไม่ถูกยามเมียงมอง
อยากจะย่องไปแอบจุ๊บสักสองที

แต่เอาเถิดเปิดกล่องจดหมายน้อย
อักษรร้อยถ้อยความว่าตัวพี่
เหมือนถูกน้องหมางเมินเกินพอดี
โอ้ว...น้อยใจหรอกหรือนี่...น่าเอ็นดู!

ViVee


หัวข้อ: Re: ถึงยังไงก็รักนะ
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 01 มกราคม 2025, 09:44:AM
น้องอย่าสบสายตาใครไปทั่ว
พี่เวียนหัวกลัวใจเธอไม่อยู่
ไม่ชอบใครใกล้น้องยอดพธู
น้องก็รู้พี่หึงจึงได้งอน

 emo_25

กวินพัฒน์


หัวข้อ: Re: ถึงยังไงก็รักนะ
เริ่มหัวข้อโดย: ViVee ที่ 03 มกราคม 2025, 02:46:PM
คิดมากไปใยจึงถึงงอนได้
ที่ฝากไว้ใจดวงหนึ่งซึ่งคงษร
อันใจน้องห้องสลักหนักอาทร
มิเอนอ่อนหาใครให้เหลียวแล

แม้เพียงเสี้ยวหนึ่งนี้มิมีเหลือ
ที่จะเผื่อแก่ผู้ใดใช่ยุแหย่
มีเพียงพี่เต็มหัวใจในดวงแด
จะงอแงแต่กับพี่เพียงหนึ่งเดียว.

ViVee