พิมพ์หน้านี้ - โลกคือละคร

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 18 ธันวาคม 2024, 08:16:PM



หัวข้อ: โลกคือละคร
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 18 ธันวาคม 2024, 08:16:PM
คนที่เรารู้จักมักตายก่อน
เป็นเหมือนบทละครตอนสั้นสั้น
เมื่อชีวิตปิดฉากตายจากกัน
เหลือคืนวันเก่าเก่าเหงาเดียวดาย

คนเศร้าคือคนที่มีชีวิตอยู่
คอยรับรู้โลกสีจางเพื่อนห่างหาย
รู้ซึ้งถึงการเกิดแก่เจ็บตาย
จึงอยู่อย่างเรียบง่ายและพอเพียง
 emo_126





หัวข้อ: Re: โลกคือละคร
เริ่มหัวข้อโดย: msp. ที่ 19 ธันวาคม 2024, 12:34:AM
โลกคือโรงละครสะท้อนเศร้า
คละความเหงาวิโยคเพราะโลกเหวี่ยง
อันคนเราย่อมรู้เกินอยู่เคียง
อยู่อย่างเสี่ยงเพื่อร้าวจงเข้าใจ

คนที่เรารู้จักมักตายก่อน (ป๋า hort39)
ช่วงละครตอนนี้มีแปไหม
แอบหวังว่าป๋ามิรู้หนูเป็นใคร
มิอยากไปจากป๋ามาบอกที

อย่ารู้จักแปเลยแปข้อร้อง
ใช่ขัดข้องหมองเศร้าจะเฝ้าหนี
แปขออยู่ต่อหน่อยสักร้อยปี
ป๋าคนดีเมตตาอย่ารู้จัก...แปเลย

Msp.


หัวข้อ: Re: โลกคือละคร
เริ่มหัวข้อโดย: ViVee ที่ 19 ธันวาคม 2024, 01:00:PM
บทละครใครหรือคือผู้เล่น
ยามเราเป็นผู้ชมย่อมเฉลย
ยามเรานั้นแสดงอยู่อย่างเฉยเมย
ดูคุ้นเคยบทบาทการแสดง

และผู้ใดเฝ้าดูผู้กำกับ
คอยสำทับเรื่องราวทั่วหนแห่ง
ละครของผู้อื่นไม่อาจแปลง
ไม่อาจแบ่งบทเล่นเช่นน้ำใจ

คงทำได้เพียงผู้ชมอยู่รายรอบ
และคอยมอบไมตรีที่สดใส
อะไรหากช่วยได้..ช่วยกันไป
ตามวิถีชีวิตใครชีวิตมัน.

ViVee