ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เมื่อกลิ่นหอม ดอกงิ้วพา หลังคาเก่า
พัดหอบเอา ความคิดถึง มาแพ็คของ
นึกเห็นดิน ดอนเปื้อนป่า หญ้าใบตอง
ยัดลงกล่อง เต็มห้องใจ... ในความจำ
หนึ่งคนจาก ลาบ้าน มาขายแรง
คืนจัดแจง เก็บกระเป๋า เฝ้าฝันถาม
เตรียมผ้าใหม่ ของใครฝาก หลากสีงาม
พรุ่งนี้ยาม คืนถามถิ่น... หอมกลิ่นไอ
มีพ่อแก่ แม่เฒ่า เรียกเอาขวัญ
เอื้อมแตะทวน ผูกด้ายถือ กุมมือไหว
ยิ้มเก่าเก่า เช้าค่ำกรุ่น อุ่นหัวใจ
ห้อมล้อมไป พี่น้องพา... ทั้งหมาแมว
มาตักแบ่ง กินต้มแกง ยามแลงค่ำ
คุ้นลมน้ำ ใบคา ป่าทิวแถว
ถิ่นเคยย่าง ทางเคยเดิน ห่างเหินแวว
กลับมาแล้ว ซบหมอกฟ้า... เวลานี้
คราถึงวัน ร้างเรือน เหมือนเดือนดับ
ส่งคนกลับ หอบข้าวพา ถือมานี่
ทั้งปลาแห้ง แบ่งความรัก มัดมากมี
บรรทุกกี่ คำลาฝาก... จากทุกคน
****
สูดกลิ่นหอม อีกครา แล้วลาถิ่น
รถแล่นดิน ค่อยเคลื่อนจับ ลับต้นสน
มือกุมฝ้าย ผูกแขน แม่ช่วยดล
เมื่อลูกพ้น หนี้สินสรรพ... "จะกลับเฮือน"

" คืนถิ่น ลาเฮือน "