ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

 emo_126

เมื่อเมษา มาเยือน ไม่เหมือนเก่า
เคยร้อนเร่า เก่าก่อน นอนผวา
แต่วันนี้ ลมโชย ฝนโปรยมา
ต้องรีบคว้า เสื้อใส่ ให้อุ่นอิง

เมื่อเมษา มาสู่ ต่างรู้แน่
ร้อนย่ำแย่ ทั่วไป ใช่กลอกกลิ้ง
แต่ปีนี้ หนาวลม ข่มใจจริง
ก่อไฟผิง เมษา หาไม่มี

คงต้องจด จารึก บันทึกไว้
ว่าเมืองไทย ปีหกห้า คราดิถี
อากาศหนาว ร้าวเหลือ เถือฤดี
ช่างเป็นที่ อัศจรรย์ กันนักเชียว

หรือเพราะโลก ใบนี้ ที่อาศัย
เกิดเภทภัย ธรรมชาติ ขาดแลเหลียว
ล้วนผู้คน เห็นแก่ตัว กลัวจริงเจียว
โลกปูดเบี้ยว เกี่ยวสุด มนุษย์ทำ

ทั้งตัดไม้ ทำลายเผา เขาหัวโล้น
ระเบิดหิน ขาวโพลน คนระห่ำ
ฝุ่นกระจาย รายรอบ เข้าครอบงำ
ผู้รับกรรม คือทุกคน บนปฐพี

หากไม่ช่วย กันหยุด รีบรุดแก้
อาจต้องแย่ เธอฉัน อย่าหันหนี
ร่วมมือกัน เถิดหนอ อย่ารอรี
รออีกปี อาจจอด เพราะปอดพัง

พันทอง ขันธวงศ์
๓/๔/ ๖๕

 emo_126