พิมพ์หน้านี้ - ..@ ใจบอบบาง_..@

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: panthong.kh ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2022, 02:17:PM



หัวข้อ: ..@ ใจบอบบาง_..@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2022, 02:17:PM
 emo_116

ดวงดาวตก จากฟ้า ข้างหน้าต่าง
หมอกจางจาง เย็นลูบ แล้ววูบไหว
เสียงวิหค เจื้อยแจ้ว แนวป่าไพร
เหมันต์ใกล้ เลือนหาย คล้ายดั่งเคย

เมื่อลืมตา วันใหม่ จึงไหวหวั่น
แสงตะวัน สาดส่อง ห้องเขนย
ต้นไม้งาม ชูช่อ ล้อลมเอย
เหมือนจะเย้ย หมู่ภมร บินร่อนรำ

ผ่านครึ่งค่อน ชีวัน พลันหวนคิด
ผ่านชีวิต สูงสุด ผ่านจุดต่ำ
แม้ผมขาว ขึ้นแจม แซมผมดำ
ต่างใช้กรรม กันไป ในโลกเรา

ทุกฤดู ผ่านนั้น ยังผันผวน
เกิดแปรปรวน เปล่าเปลี่ยว บ้างเหี่ยวเฉา
คนที่รัก พลัดพราก มากซึมเซา
เกิดความเหงา คลุมครอบ ใจบอบบาง

พันทอง ขันธวงศ์
๓/๒/๖๕

 emo_116