หัวข้อ: - สั ก กำลังที่ปลอบใจ -
เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 21 กันยายน 2021, 05:51:PM
ห่ า ง ห า ย ไปนาน
วันนี้เวียนผ่านมาหนึ่งหน
ชีวิตเริ่มเข้าขั้นอับตาจน
เหนื่อยเพราะล้ม เจ็บเพราะวิ่งชน ไม่กลัวใคร
จนเข่าถลอก เป็นแผล
จนมือสองมือ แบออกไม่ได้
จนหัวใจถามตัวเอง ว่าเกิดมาทำไม
จนท้อแบบทนไม่ไหว ไม่เห็นทาง
อยากได้ สั ก กำ ลั ง ที่ ป ล อ บ ใจ
อยากเดินด้วยความรู้สึกใหม่บ้าง
อยากวิ่งชนทุกอย่างที่เข้ามาขวาง
แต่ก็ไม่อยากเอาอย่าง ความผิดพลาดที่เจอมา
emo_46
หัวข้อ: Re: - สั ก กำลังที่ปลอบใจ -
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 กันยายน 2021, 08:12:AM
…วิ่งเล้ย…วิ่งเลย
อยู่เฉยเฉยไปไย เท้าให้ไว เร่งไกวกวัดแกว่ง
สองมือรี่รุดขุดคุ้ย ตะกุยเข้า เอาเต็มแรง
ดีกว่าปล่อยหงอยเหงาเศร้าเหี่ยวแห้ง…นั่งเคร่งขรึมซึมกระทือ
กำลังใจมีให้แจก แจกเข้าไป ไม่มีหมด
ขืนปล่อยไว้คงหน้าดำ คล้ำสลด จมจ่อจดจิ้มมือถือ
แม้นฝันลับดับสลาย ถูกสนตะพาย คล้ายกระบือ
ก็อย่าให้ใครเขาร่ำลือ ว่าเรานี้คือหมาหางด้วน…
ตัวอวบอ้วนหน้าเซเว่น ที่นั่งคอยประตูเปิดรอลมพัดเย็น…
ชวนเห็นแล้วสมเพชเวทนา
ระบายเถิดระบาย
เชิญระเบิดระเบ้อบรรยาย สวิงสวายโยกส่ายในภาษา
เชลงร้อยสร้อยกานท์หวานมัน จนสะท้านสะเทือนลั่นสนั่นซ้องก้องโลกา
ผู้ยลยินต้องเหลียวหันกลับมา…ใครกันหนามาร่ายร่ำคำเซี้ยวเซี้ยว…
ปนเศษเสี้ยวสำเนียงฟังคล้ายเสียงปลอบขวัญ….ในวันท้องฟ้าสีทึมเทา
โซ…เซอะเซอ
21 กันยายน 2564
|
หัวข้อ: Re: - สั ก กำลังที่ปลอบใจ -
เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 22 กันยายน 2021, 01:50:PM
…วิ่งเล้ย…วิ่งเลย
อยู่เฉยเฉยไปไย เท้าให้ไว เร่งไกวกวัดแกว่ง
สองมือรี่รุดขุดคุ้ย ตะกุยเข้า เอาเต็มแรง
ดีกว่าปล่อยหงอยเหงาเศร้าเหี่ยวแห้ง…นั่งเคร่งขรึมซึมกระทือ
กำลังใจมีให้แจก แจกเข้าไป ไม่มีหมด
ขืนปล่อยไว้คงหน้าดำ คล้ำสลด จมจ่อจดจิ้มมือถือ
แม้นฝันลับดับสลาย ถูกสนตะพาย คล้ายกระบือ
ก็อย่าให้ใครเขาร่ำลือ ว่าเรานี้คือหมาหางด้วน…
ตัวอวบอ้วนหน้าเซเว่น ที่นั่งคอยประตูเปิดรอลมพัดเย็น…
ชวนเห็นแล้วสมเพชเวทนา
ระบายเถิดระบาย
เชิญระเบิดระเบ้อบรรยาย สวิงสวายโยกส่ายในภาษา
เชลงร้อยสร้อยกานท์หวานมัน จนสะท้านสะเทือนลั่นสนั่นซ้องก้องโลกา
ผู้ยลยินต้องเหลียวหันกลับมา…ใครกันหนามาร่ายร่ำคำเซี้ยวเซี้ยว…
ปนเศษเสี้ยวสำเนียงฟังคล้ายเสียงปลอบขวัญ….ในวันท้องฟ้าสีทึมเทา
โซ…เซอะเซอ
21 กันยายน 2564
|
ข อ บ คุ ณ หนึ่งกำลังที่ส่งมา
วันข้างหน้าหากไม่รู้สาจะเวียนมา ตั้งเสา
ปักหลักตรงนี้ ให้บ้านกลอน ช่วยขัดเกลา
คนล้าล้า ที่โง่เขลา เบาเรี่ยวแรง
หลับแล้วหนึ่งตื่น
เหมือนมีปืนมาจ่อยามค่ำคืน เหมือนกระหายน้ำตอนหน้าแล้ง
ให้ทุกอย่าง เป็นเพียง บ ท เ รี ย น ราคาแพง
ตะเกียกตะกายไขว่คว้าเอา แม้เห็นแสง เพียงนิดเดียว
หัวข้อ: Re: - สั ก กำลังที่ปลอบใจ -
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 กันยายน 2021, 08:26:PM
มธุรพจน์ เกื้อการุณย์ ต้นทุนถูก
เพิ่มพันผูก ไมตรีจิต มิตรสหาย
แปลกแท้หนอ มากกำแหง เน้นแรงกาย
กลับมองข้าม สำคัญหมาย เสียดายนัก
อันบทเรียน ในชีวิต พินิจผ่าน
ประสบการณ์ มากมาย เรียงรายประจักษ์
ทั้งขมขื่น ชื่นบาน บรรสานรัก
มิเคยพัก ปรุงแต่งคิด…เสพติดมิวาง
อดีตล่วง ยาวนาน ปานประหนึ่ง
รำลึกถึง บุพชาติ ผุดพาดขวาง
ยิ่งส่งเสริม ให้โศกเศร้า มิเบาบาง
หลงเมามัว ทั่วสรรพางค์…อย่างฉันเธอ
คำ…”ปล่อยวาง” มักยินเตือน ฟังเหมือนง่าย
จวบวันวาย ทุรายทุรน บ่นเพ้อเจ้อ
ทิ้งความเชื่อ ผิดผิดล้าง ขจ่างเจอ
สบเลิศเลอ สัจพจน์…รสแห่งธรรม
IX3s7RGze-s
กำลังใจแด่ผู้……………….อ่อนแรง
โลกธรรมสำแดง………….ตรึกใช้
ครั้นประสบผู้อื่นแจง………ผลเหตุ ขจ่างเนอ
สบแต่ตนกลับไร้…………..สติแจ้งเหตุผล
โซ…เซอะเซอ
23 กันยายน 2564
|
|