พิมพ์หน้านี้ - ป่านฉะนี้เธออยู่ดีไฉน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: พยัญเสมอ ที่ 02 กันยายน 2021, 08:41:PM



หัวข้อ: ป่านฉะนี้เธออยู่ดีไฉน
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 02 กันยายน 2021, 08:41:PM


ป่านฉะนี้เธออยู่ดีไฉน

แสนคิดถึงห่วงใยดวงใจเจ้า
เคยแนบเนานวลเนื้อเอื้ออุ่นเอ๋ย
มาแรมร้างกลางดินผิดกลิ่นเคย
ชวดชมเชยพิศวาสคลาดกานดา

มองทางไหนไร้เงาเจ้านงนุช
ผู้เป็นสุดมุ่งมาดปรารถนา
เห็นหมู่ดาวพราวแสงแฝงนภา
แต่ดวงหน้าจอมใจไม่เห็นมี

แลเห็นเดือนเคลื่อนต่ำคล้ำกลุ่มเมฆ
เคยเด่นดวงเป็นเอกมาหม่นศรี
หนาวน้ำค้างร่างร้าวหนาวฤดี
หนาวใจพี่หนาวเหน็บถึงเจ็บทรวง

โอ้รักเอ๋ยเคยใกล้กระไรรัก
ต้องมาพักสัมพันธ์ขวัญแสนห่วง
ป่านฉะนี้น้องเจ้าเนาแดดวง
จงเฝ้าหวงห่วงหาอย่ารู้คลาย

ยามพี่ไกลใจเจ้าจงเนาจิต
เหมือนได้ชิดชมรักสมัครหมาย
อย่าหลงลืมปลื้มใดนอกใจกาย
คิดถึงชายคนหนึ่งซึ่งรักนาง

            บูรพาทรนง/นา




หัวข้อ: Re: ป่านฉะนี้เธออยู่ดีไฉน
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 04 กันยายน 2021, 03:02:PM
คุยกับลมต้นไม้ใบขนุน
โถพ่อคุณคิดถึงใครไปหาบ้าง
ปล่อยไว้นานหน้าน้องต้องเลือนราง
เดี๋ยวคนกลางมาชิงได้หญิงไป

 emo_86


หัวข้อ: Re: ป่านฉะนี้เธออยู่ดีไฉน
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 04 กันยายน 2021, 04:07:PM


ช่วงโควิดระบาดยาตรายาก
ย่อมลำบากสัญจรร่อนไปไหน
ถูกกักตัวเซฟเฮาส์เฝ้าทำใจ
แม้นเขามีคนใหม่ได้เพียงมอง.

               Orion264/บูรพาทรนง

 emo_111