พิมพ์หน้านี้ - ...รักไม่รู้ดับ...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 27 พฤศจิกายน 2020, 11:08:AM



หัวข้อ: ...รักไม่รู้ดับ...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 27 พฤศจิกายน 2020, 11:08:AM


...รักไม่รู้ดับ...


...ถึงห่วงใย ไกลกันในวันนี้
ก็เหลือที่ติดตาม ทวงถามหา
แม้นอยากพบสบพักตร์ ลักขณา
คงได้แต่เงื้อง่า มิกล้าคิด

ถึงด่าวดิ้นวิญญาณ มลานล้าง
ยังมิสร่างตราตรึง ซึ้งสนิท
แม้นเหินห่างร้างไกล ใจยังชิด
ดุจอาทิตย์เคียงจันทร์...มั่นมิคลาย

รักมิรู้ดับแม้น...........ยาวนาน
ดายดับสิ้นกัปกาล......ล่วงแล้ว
ยังผูกมั่นรักปาน........ประหนึ่ง
เคียงคู่มิคลอนแคล้ว...ชั่วฟ้าดินมลาย

“รักไม่รู้ดับ”
คำร้อง/ทำนอง : สุรพล โทณะวณิก


“...ถึงโลกแตกแหลกราญสิบครั้ง
ฉันก็ยังฝังใจรอคอย
แม้จะสิ้นวิญญาณเลื่อนลอย
ก็จะคอยพบเธอชาติอื่นเอย...”

JUYmDF1MJXs

โซ...เซอะเซอ
27 พฤศจิกายน 2563