พิมพ์หน้านี้ - ...ฉันยังคอย...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 31 ตุลาคม 2020, 12:03:PM



หัวข้อ: ...ฉันยังคอย...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 31 ตุลาคม 2020, 12:03:PM


...ฉันยังคอย...
[ปั่น ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว]


“...หนาวลมโบก หัวใจวิโยคสุดโศกสันต์
เพ้อรำพันฉันเคยได้แอบแนบชิดดวงหน้า
เธอจากไปใจฉันครวญให้หวนคืนมา
ลมช่วยนำรักข้าพัดพาไปให้ที

วานสายลมจงช่วยพา
บอกคนรักของข้าว่ายังรักอยู่เสมอ
วอนแสงจันทร์ช่วยบอกเธอ
หากแม้นพบเจอ บอกเธอ ฉันยังคอย...”


kHbGQc3eG2w


ผินมองจันทร์ ฝันเห็น เดือนเด่นพักตร์
เผลออาลัย ทายทัก ทอดรักถึง
ภาพริ้วรอย ห่วงหา ยังตราตรึง
พลอดรำพึง ถึงเธอ เพ้อมิวาย

หนาวลมโบก โยกไกว ใบไม้สั่น
พะวงหวั่น รัญจวน ชิดชวนหมาย
ปล่อยความคิด ปลิดปลิว ลิ่วโปรยปราย
ไปกับสายธารฝัน ของวันวาน

ฉันยังคอย เธออยู่ เธอรู้ไหม
ฝืนข่มใจ รอวัน เปลี่ยวผันผ่าน
กี่เดือนปี แล้วหนอ แสนทรมาน
กับเนิ่นนาน รานร้าง คั่งค้างคอย

วอนสายลม พัดหัวใจ ล่องไกลลิบ
แอบกระซิบ ข้างหู วธูหน่อย
ว่าจุมพิต ฝากเดือน ใช่เลื่อนลอย
คืออ่อนช้อย รอยฝัน ฉันและเธอ

Soul Searcher
Inspired to write 31/10/2020