|
หัวข้อ: ฐานันดรใจ.... เริ่มหัวข้อโดย: jeedja ที่ 09 ตุลาคม 2020, 10:47:AM อนิจจา..อกเอ๋ย..คนเคยรัก ใยหาญหัก..ห่างไกล..ไม่ห่วงหา
เพียงพบพาน..แล้วพราก...เจ้าจากลา เพียงเพราะว่า..ฐานันดรแห่งใจ อันตัวเรา..เป็นดังเช่นบุปผา หมู่ภุมรา..ชมชื่นฝืนผลักไส กลีบร่วงหล่น.ลงพื้นดาษดื่นไกล ช้ำเกินใครจะถนอมให้ตรอมตรม.... หัวข้อ: Re: ฐานันดรใจ.... เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 12 ตุลาคม 2020, 07:59:PM อนิจจา..อกเอ๋ย..คนเคยรัก ใยหาญหัก..ห่างไกล..ไม่ห่วงหา เพียงพบพาน..แล้วพราก...เจ้าจากลา เพียงเพราะว่า..ฐานันดรแห่งใจ อันตัวเรา..เป็นดังเช่นบุปผา หมู่ภุมรา..ชมชื่นฝืนผลักไส กลีบร่วงหล่น.ลงพื้นดาษดื่นไกล ช้ำเกินใครจะถนอมให้ตรอมตรม.... (https://www.bloggang.com/data/s/sevendaffodils/picture/1504234605.jpg) พรมกลีบพร่างพื้นเกลื่อนทาง น้ำค้างแต้มหยาดปาดรอยขม หวานคำเจรจาหลงคารม เหลือเพียงแผ่วลมบาดหัวใจ ยามชิดชมย้ำพรูคำพรอด อ้อมกอดอุ่นนักรักยิ่งใหญ่ ยามห่างทิ้งความยามร้างไกล เราต่างกันเกินไป...ให้จบกัน น่าขำพร่ำอ้างช่างคล่องแคล่ว รักแล้วเท้าลบกลบรอยฝัน มิใช่...ฐานันดร...ขวางทางสัมพันธ์ เป็นใจไม่คงมั่นเท่านั้นเอง ๑๒ ตุลาคม ๒๕๖๓ จันทร์ เพรางาย มณีโชติ |