ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

  คงมิอาจ ทัดทาน ความจุกอก
ที่ช้ำฟก เกินกว่า จะทนไหว
แม้วันนี้ ไม่มีเธอ เป็นคู่ใจ
เจ็บเกินไป นานเท่าไหร่ ก็ไม่ชิน
  ได้แต่ร้อง ก้องข่ม ตัวเองว่า
ที่ผ่านมา ฉันนั้นทำ เธอทุกเข็น
ไม่สนใจ ใยดี แสนเลือดเย็น
มองไม่เห็น เธออยู่ ในสายตา
   แต่วันนี้ ได้เห็นแจ้ง อย่างแจ่มชัด
เมื่อคนรัก ตัดใจ ที่ใฝ่หา
เลือกตัดขาด จากกัน จำนรรจา
หมดแล้วค่า ที่เคยมี ให้คำนึง
   ไม่กล้าเลย จะตามง้อ ขอเธอกลับ
ปล่อยเธอลับ จากไป ให้คิดถึง
อาจจะมี ภาพเธอคู่ อยู่ตราตรึง
ที่ผูกขึง เป็นโซ่ ที่ล่ามใจ