หัวข้อ: ...ขอวาดดาว...(อีกสักครั้ง)
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 05 มีนาคม 2020, 10:16:PM
...ขอวาดดาว...(อีกสักครั้ง)
ฝันแต่งแต้มเติมหาวที่ราวฟ้า
จึงหยิบคว้าเอากระดาษมาวาดฝัน
หมายวาดดาวล้อมเดือนเป็นเพื่อนกัน
ทุกวารวันเคียงข้างมิห่างไกล
ครั้นเพลาผันเปลี่ยนหมุนเวียนผ่าน
กรอบตระการคล้อยเคลื่อนพลัดเลื่อนไหล
คล้ายความฝันเรื้อร้างเหินห่างไป
แสงรำไรกลับมิดมืดชิดตา
เกิดวาบวามหวิวโหวงเหมือนโพรงว่าง
ผุดขึ้นหว่างกลางทรวงผู้ห่วงหา
สายลมเอื่อยเฉื่อยฉิวลิ่วลอยพา
พัดหัวใจอ่อนล้าให้ช้าลง
แผ่นกระดาษซีดจางยังว่างอยู่
แนบดนูเคียงข้างอย่างประสงค์
แต่ที่ลบเลือนหายกลายจำนง
คือแรงส่งสู่ฝันบันดาลดล
ผินแสงเดือนเหมือนคอยเคียงรอยวาสน์
ดุจนวยนาดเคว้งคว้างหว่างเวหน
แม้โดดเดี่ยวหม่นหมองคล้องกมล
ยังสู้ทนกล้ำกลืนฝืนเยื้องกราย
หยิบกระดาษแผ่นเดิม หวังเริ่มใหม่
สุกสดใสเจิดจ้าดาราฉาย
จักวาดดาวพราวภัสสร์จรัสพราย
ส่องประกายเลิศล้ำ...คำกวี
W-BZkEVBy0w
Soul Searcher
Inspired to write 20/8/2018
(แก้ไข 5/3/2020)
|
หัวข้อ: Re: ...ขอวาดดาว...(อีกสักครั้ง)
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 มีนาคม 2020, 08:40:AM
...ขอฝากรัก ไว้กับวาดดาว...
eRLWxm2RWAo
ขอฝากรัก ของฉันไว้...ในห้วงหาว
หว่างวาดดาววาววับระยับ เยี่ยง-
หยิบยกคำเคยขานอ่านสำเนียง
มาร้อยเสียงสื่อความตรงตามนั้น
ให้กึกก้องกังวานสะท้านโสต
ลุเอมโอชรมณีย์ด้วยสีสัน
ลิ้มรับหวานฉ่ำรสพจน์อานันท์
พ่วงรำพันเคลิ้มคล้อยลิ่วลอยลม
เพียงกระซิบอ่อนวลี...สุดที่รัก
น้าวเหนี่ยวชักชวนใจใคร่สุขสม
อยากจะรั้งกายเรียวกอดเกลียวกลม
ชื่นรักชมเชยชิดนิจนิรันดร์
แม้สุขซ้องเสกสานชวาลศิลป์
อบอุ่นจินตนาการวิมานฝัน
เพียงรั้งผูกสองใจใกล้ชิดกัน
มิเว้นวัน ฉันจัก...บอกรักเธอ
8u0LJR11axw
Soul Searcher
Inspired to write 10/3/2019
(แก้ไข 6/3/2020)
|
หัวข้อ: Re: ...ขอวาดดาว...(อีกสักครั้ง)
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 09 มีนาคม 2020, 09:29:AM
...ยิ่งสูงยิ่งหนาว...
ดาววาดมือเส้นสายลายดินสอ
ดูหงิกงอส่ายสั่นและบั่นบิ่น
มิเด่นชัดสวยคมสมเจตจินต์
แต่ทั้งสิ้นสานสื่อคือเรื่องราว
บางขณะเส้นหนักเหมือนปักแก่น
บ้างเอนแอ่นคล้ายเจ็บเรื้อเหน็บหนาว
บางเส้นขาดวิ่นริ้วเป็นทิวยาว
และบางคราวทิ้งช่วงเหมือนร่วงโรย
เก็บเส้นทางยาวไกลใส่บันทึก
หวนรำลึกอดอยากมากหิวโหย
เย็นยะเยียบหยั่งซึ้งคะนึงโปรย
ร้องโอดโอยเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
แต่ก็มีบางเส้นโดดเด่นกล้า-
ทะยานฟ้าสู่ฝันมิผันผาย
ยามขึ้นสูงคราตกสิอกวาย
เจ็บเจียนตายหยามเหยียดส้องเสียดเติม
คล้อยเคลื่อนกาลใกล้ถึงซึ่งจุดจบ
แผ้วพานพบพาย้อนตอนจุดเริ่ม
ผิว(ะ)ใดจีรังเช่นดังเดิม
ห่อนฮึกเหิมโหยหาที่คว้าค้น-
กลับพบคู่ควรคว้าหามีไม่
มาและไปเกิดดับนับหลายหน
สุข-ทุกข์เคยใฝ่เฝ้าเร่าร้อนรน
ล้วนอยู่บน...ปรมัตถ์ของอัตตา
ฝันแต่งแต้มขอบฟ้า.......ตะกาย
แม้จักล่มทลาย............กี่ครั้ง
แต่ฝันมิเลือนหาย..........ดายดับ
ตราบชีพคงอยู่ยั้ง..........เหลือบฟ้าคอยฝัน
fxYl0j3lK2k
Soul Searcher
Inspired to write 22/8/2018
(แก้ไข 9/3/2020)
|
|