ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ดอกหญ้ากับตะวัน

ดวงตะวันผันผ่านทอม่านฟ้า
ทักดอกหญ้ารับฝันเช้าวันใหม่
ประกายเพชรเม็ดนำค้างพร่างรำไร
ละเมียดละไมไล่สลับรับแสงทอง

ลมพรั่งพรายพัดพรูอยู่ลิ่วลิ่ว
ใบไผ่หวิวปลิวหลงลงแตะต้อง
แผ่วจุมพิตดอกหญ้าผวามอง
เมื่อเรืองรองเฉิดฉายเฉดสายรุ้ง

เป็นดอกหญ้าเฝ้ารอหนอยามเช้า
ลมหนาวเข้าขับความหมองเหนือท้องทุ่ง
ปลอบมาลีค่าน้อยคอยประปรุง
หมายผดุงสวยสดความงดงาม

ฤดูกาลหมุนเปลี่ยนเวียนสลับ
เหมันต์กลับสู่คิมหันต์หวั่นวาบหวาม
ดอกหญ้าน้อยลอยหายใกล้ชั่วยาม
มิอาจห้ามความตรมขมขื่นใจ

ดวงตะวันผันผ่านทอม่านฟ้า
มาอีกคราพร้อมความฝันอันสดใส
คอยมองหาดอกหญ้าฟากฟ้าไกล
เจ้าอยู่ไหนกลับคืนให้ชื่นเชย

คนบ้านนอก
20/1/63