พิมพ์หน้านี้ - @..พิณจันทร์..@

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเพื่อน => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 01 พฤศจิกายน 2018, 09:30:PM



หัวข้อ: @..พิณจันทร์..@
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 01 พฤศจิกายน 2018, 09:30:PM
(https://scontent.fbkk12-3.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/45166152_2301336773270136_4926651732773044224_n.jpg?_nc_cat=102&_nc_ht=scontent.fbkk12-3.fna&oh=8ae130bd0e02eecc7b83add01280e230&oe=5C40559E)

@..พิณจันทร์..@

กลีบเคยงามร่วงกราวยามหนาวเหน็บ
เพียงกอบเก็บซากสิ่งความจริงเหลือ
หวังต่อยอดกอดศิลป์กวินเจือ
แค่เพียงเพื่ออยู่รอดมิมอดลง

ขณะที่มีใจหวั่นไหวบ้าง
ยามอ้างว้างปล่อยไปให้ประสงค์
สุขเพียงน้อยถ้อยศิลป์เรือนจินต์นงค์
แต่ยังคงมีกรอบล้อมรอบตน

เมื่อเปลี่ยนผ่านกาลเก่าย่อมเฝ้าปรับ
มิย้อนกลับคืนปองความหมองหม่น
พยายามท่องเทียวเกี่ยวประพนธ์
มองผู้คนถึงไหนปรับให้ตาม

แต่ก็มีที่เป็นคิดเห็นต่าง
พบพานทางเดินเฉียดคนเหยียดหยาม
และก็มีบางหนคนประณาม
บ้างบู่มบ่ามปรารถนาขอลาจร

ทั้งหมดมองดั่งนี้คือชีวิต
คนต่างจิตต่างใจต่างให้สอน
ความเป็นจริงนำวางแค่บางตอน
อยู่กินนอนอย่างไรไม่รู้เลย

จึงเป็นแค่ภาพฝันแบ่งปันให้
อาจจะไม่เลอเลิศสิ่งเปิดเผย
หากเมื่อเห็นหยุดยั้งมิดั่งเคย
แท้ลงเอยชีวิตปิดเส้นทาง

พิณจันทร์
๓๐ ตุลาคม ๒๕๖๑