|
หัวข้อ: คิ ด ถึ ง เ ธ อ ใ น ปี 2 0 1 6 เริ่มหัวข้อโดย: นานะ ที่ 02 สิงหาคม 2018, 06:07:AM (http://media.tumblr.com/tumblr_m40jpewdck1r63g41.jpg) เ บื้ อ ง ห น้ า คื อ ข อ บ ฟ้ า ข ลิ บ ท อ ง ฉันเหม่อมองไปยังเส้นขอบฟ้า ข้ามผ่านราตรีมืดมิดพร้อม หั ว ใ จ นิ ท ร า ณ สุสานน้ำตาที่รวยริน ขณะนี้ ใ จ เ ธ อ เ ป็ น แ บ บ ไ ห น ? ขณะสายน้ำข้างในตัวฉัน ยังไม่หมดสิ้น สายน้ำแห่งความหลัง และ บทเพลงแห่งการโบยบิน พบเจอแล้วจบสิ้น…บนถนนสายหัวใจ คิ ด ถึ ง เ ธ อ ใ น ปี 2 0 1 6 วลีลาดั่งฝนดาวตก สะทกไหว ‘ขอบคุณความเปลี่ยนผันที่ฉันไม่เข้าใจ ส วั ส ดี เ ช้ า วั น ใ ห ม่…ที่ ไ ร้ เ ธ อ’ เบื้องหน้า คือ ขอบฟ้าแห่งความจริง ทะเลใจยังไหวติงเสมอ-เสมอ ก รุ ณ า อ ย่ า ทั ก กั น หากฉันเจอ เ กื อ บ ทำ ใ จ ไ ด้ แ ล้ ว เ ธ อ…อีกนิดเดียว. (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_052.gif) (http://www.klonthaiclub.com) ขอบคุณรูปภาพจาก Memories of a Geisha (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_052.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: คิ ด ถึ ง เ ธ อ ใ น ปี 2 0 1 6 เริ่มหัวข้อโดย: pat-q ที่ 30 มีนาคม 2019, 10:55:PM ปฏิทินที่ไม่เคยดู พ.ศ กับการเฝ้ารอ...ใครอีกคนอยู่ตรงนี้ หวังว่าเวลา จะช่วยลืมเธอ ไปสักที แต่ความรู้สึกในใจที่มี ไม่เคยจางไป เบื้องหน้า..ขอบฟ้าเรืองรอง ไม่เคยเบื่อ..กับการเหม่อมองดวงดาวที่พริบไหว น้ำค้างบนยอดหญ้าหยดลงมา..หนาวจับใจ ยังคงคิดถึงคนไกล..ทุกวี่วัน ขณะนี้ ใจเธอเป็นแบบไหน ส่วนฉัน หัวใจหวั่นสั่น บทเพลงแห่งการโบยบินที่ได้ยินเธอร้องให้กัน รับรู้ไว้เถอะนั่น..ฉันยกใจไปให้เธอ เบื้องหน้า คือขอบฟ้าแห่งความจริง แต่ทุกๆสิ่ง ใช่ฉันเพ้อเจ้อ โปรดทักกันบ้าง หาก..เธอฉันได้ พบเจอ อย่างน้อยช่วยให้ใจละเมอ..มีพลัง emo_111 หัวข้อ: Re: คิ ด ถึ ง เ ธ อ ใ น ปี 2 0 1 6 เริ่มหัวข้อโดย: นานะ ที่ 15 สิงหาคม 2024, 01:39:AM ยามเมื่อฝนโปรยสาย พร่างพรายเสมือนเข็มเหล็กทิ่มแทงผิว เสียงลมหวีดหวิว หัวใจสั่นพลิ้ว ราวใบไม้ปลิดปลิวร่วงดิน ความมืดโอบล้อมรอบกายฉัน จินตนาการถึงขอบฟ้าขลิบทองสีอำพันที่ห่วงถวิล ตราบที่ยังย่ำเท้าอยู่บนเส้นทางคุ้นชิน ข่าวคราวของคุณยังได้ยิน เ ส ม อ ม า เขียนถึง ‘ ค น ที่ จ า ก ฉั น ไ ป ใ น ปี 2 0 1 6 ’ ดาวและเดือนเคลื่อนสู่ฟ้าตะวันตก ณ เบื้องหน้า ลมโชย โ ป ร ย น้ำ ค้ า ง เ ปื้ อ น ต า โลกใบเล็กของฉันกังวานด้วยเสียงระฆังลา นิ จ นิ รั น ด ร์ 'ผู้ซี่งมิอาจปีนข้ามกำแพงแห่งความพลัดพราก ย่อมแหลกสลายในซากปรักหักพังแห่งฝัน ผู้ซึ่งถือสัจจะเป็นที่ตั้ง ย่อมถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนแห่งความผูกพัน ปรารถนาเพียงแค่หนึ่งวัน จ า เ ม ส์ วู'. (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_052.gif) (http://www.klonthaiclub.com) จาเมส์ วู (Jamais Vu) อาการตรงข้ามของเดจา วู คืออาการที่เราหลงลืมสิ่งต่างๆที่คุ้นเคยไปชั่วขณะ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_052.gif) (http://www.klonthaiclub.com) |