พิมพ์หน้านี้ - กระต่าย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: jinting ที่ 18 มิถุนายน 2015, 10:31:AM



หัวข้อ: กระต่าย
เริ่มหัวข้อโดย: jinting ที่ 18 มิถุนายน 2015, 10:31:AM
กระต่าย

แสงแห่งสรวงยวงเมฆวิเวกแล้ว
อุษาแซวคืนว่าฟ้าจะผัน
กระต่ายน้อยหงอยเหงาเศร้าลาจันทร์
สะอื้นร่ำรำพันผ่านน้ำตา

หอมเอยหอมดอกไม้สายไพรพฤกษ์
แต่ยามดึกจวบรุ่งจรุงหา
กระต่ายใดหลับไหลในจันทรา
จึงบ่ตื่นฟื้นตามาดอมดม

เจ้าเศร้าสร้อยน้อยเนื้อหมดเชื่อมั่น
ฟื้นจากฝันกลับว่าทิวาขม
กังสดาลหวานดังระหว่างตรม
จึงระทมโลกแคบแสบรังนอน

ทิวโสนท้องทุ่งมุ่งคลี่บาน
วิหคจารเสียงแจ้วทุกแนวขอน
หากบ่ไล่หม่นหมองของอาวรณ์
จากอุทรกระต่ายร้าวหนาวทิวา

ริ้วรอยป่าเบื้องหน้าราวฟ้าแคบ
จะอิงแนบจันทร์ไหนในพฤกษา
รอเพียงรอคืนจรเคลื่อนคลอนมา
จรดฟ้าแสนไกลในดงดอน

|| จิ่นติ้ง ||