พิมพ์หน้านี้ - คนไม่มีค่า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: พยัญเสมอ ที่ 24 สิงหาคม 2014, 08:56:AM



หัวข้อ: คนไม่มีค่า
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 24 สิงหาคม 2014, 08:56:AM

คนไม่มีค่า

คงมีสักวันหนึ่งของกาลเวลา
ที่เธออาจรู้ว่า...ฉันสำคัญแค่ไหน
แม้วันนี้เธออยากให้ฉันจากไป
ก็ฉันไม่มีค่าอะไร...ตามที่เธอต้องการ

เป็นเพียงคนชั่วในสายตา
ที่เธอมองมาด้วยความรู้สึกอยากประหัตประหาร
เป็นได้เพียงแค่คนที่ต่ำช้าสามาน
เป็นได้เพียงวิญญาณ..ที่ล่องลอย

เถอะ  สักวันหนึ่งเธอจึงรู้ค่า
และเฝ้ารอการกลับมาอย่างเหงาหงอย
เมื่อถึงวันนั้นคงไม่มีฉันอย่างที่คอย
แม้มีผู้คนนับร้อย...ก็คงไม่อาจทดแทน 
emo_52


Orion264(มือขวา)
24 สิงหาคม 2557






หัวข้อ: Re: คนไม่มีค่า
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 สิงหาคม 2014, 10:55:AM
emo_116 emo_126
การที่เราจะเห็นค่าใครสักคน
เขาต้องทุ่มเทเสียจนสุดชีวิต
มิใช่รอฟ้ารอฝนหรือรอเบื้องบนลิขิต
นั่งตาลอยหงอยเหงาเศร้าสุดฤทธิ์แล้วเฝ้าคิดให้ใครเห็นค่าช่างน่าอาย

ไม่อยากรู้หรอกว่าเธอสำคัญ
เพราะในทุกทุกวันฉันมันคนมีจุดมุ่งหมาย
ไม่เสียเวลากับคนที่ตีโพยตีพาย
ยกตนว่าดีเหลือหลายสุดท้ายพังไม่เป็นท่าน่าเบื่อนัก

จะวันหนึ่งวันนี้หรือวันไหน
และก็วันต่อต่อไปฉันคงไม่จมปลัก
หากเธอดีได้เพียงเศษเสี้ยวที่ฉันรัก
จงเก็บพักหัวใจไว้ให้หญิงอื่นที่เขาชื่นชม
พันทอง
๒๔/๘/๕๗
 emo_116 emo_126