|
หัวข้อ: ขลุ่ยครวญ..น้ำตาเอ่อเม่อมองจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: เหนือเทพเมฆา ที่ 17 สิงหาคม 2014, 01:50:AM ยินขลุ่ยครวญ ใต้แสงจันทร์ คราฝันถึง
ห่มรำพึง กอดหมอน ขอวอนสาว หยดน้ำค้าง บนยอดหญ้า ที่พร่างพราว ระยับวาว สกาวแสง แข่งวันเพ็ญ ก่อกองไฟ หลังพิงขอน อยากวอนเว้า คิดถึงเจ้า แม่ดวงแด เคยแลเห็น มุดกองฟาง พายามเบ็ด เมื่อตอนเย็น ภาพเคยเห็น มาเลือนราง เจ้าห่างไกล ทิ้งแล้วหนอ คนบ้านไพร ห่างไกลพี่ ทิ้งควายตู่ ทุ่งนานี้ หนีไปไหน คิดถึงนาง น้ำตานอง ต้องปวดใจ มันก็ไหล มิหยุดเหงา เฝ้ามองจันทร์ ขอบคุณพี่รัตนาวดีมากๆๆๆพี่สาวใจดีช่วยสะกดคำให้ เพราะผมเขียนหนังสือไม่คร่องเท่าไหร่ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: ขลุ่ยครวญ..น้ำตาเอ่อเม่อมองจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: คนเผาถ่าน ที่ 18 สิงหาคม 2014, 04:05:PM ยินขลุ่ยครวญหวลไห้หัวใจแผ่ว นึกถึงแก้วดวงตาคราก่อนนั้น เคยอิงแอบแนบชิดจิตผูกพัน ใต้เงาฝันจันทราดาราราย มาบัดนี้เจ้าจากพรากเป็นอื่น ปล่อยพี่ทนกล้ำกลืนสะอื้นหาย อยู่กับจันทร์กระจ่างอันพร่างพราย ไร้คู่เคียงข้างกายแม้สายลม ขลุ่ยบรรเลงเพลงเศร้าเคล้าคลอโศก อยากหยุดโลกไว้ที่มีเราสม ให้คืนหนึ่งวันนั้นเธอฉันชม ร่วมกันห่มรักซาบตราบนิรันดร์ คนเผาถ่าน |