พิมพ์หน้านี้ - สนธยา ราตรี ระพีรุ่ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: อ่านกลอน ที่ 04 สิงหาคม 2014, 08:34:PM



หัวข้อ: สนธยา ราตรี ระพีรุ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: อ่านกลอน ที่ 04 สิงหาคม 2014, 08:34:PM
(http://www.uppic.org/image-2D42_53DF812E.jpg) (http://www.uppic.org/share-2D42_53DF812E.html)

 
สุริยาลาลับเหลี่ยมสิงขร

ทิพากรจรตกดับอับแสง

นภามัวสลัวสีคล้ำแดง

ยามสิ้นแสงสุริยาฟ้ามืดลง

จันทราเลื่อนเคลื่อนคล้อยมาสลับ

นภาจับด้วยรัศมีมณีสรวง

ดารารายพรายพร่างอร่ามดวง

เคียงคู่ควงประดับฟ้ายามราตรี

ยามอรุณรุ่งฟ้านภาใส

แสงทองร่ำไรเรืองรองงามผ่องศรี

นภาหุ้มคลุมครอบด้วยแพรระพี

ทุกชีวีรับอรุณที่มาเยือน


ป.ล. กลอนบทนี้ ลีลาวดี ได้แต่งลงในบ้านกลอนน้อยด้วยนะค่ะ

(http://www.uppic.org/image-B40F_53DF812E.gif) (http://www.uppic.org/share-B40F_53DF812E.html)


หัวข้อ: Re: สนธยา ราตรี ระพีรุ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 สิงหาคม 2014, 08:40:PM
emo_116 emo_126
อรุณรุ่ง เรืองรอง ต้องขอบฟ้า
แสงสาดมา หน้าต่าง กลางลอยเลื่อน
มู่ลี่คลี่ ขยาย ย้ายหยอกเตือน
สุรีย์เคลื่อน คล้อยคลา นภาพริ้ม

จันทราหลบ เลี่ยงแสง สีแดงส้ม
มิอาจข่ม รัศมี ที่เย้ยยิ้ม
ด้วยแสงน้อย ด้อยนัก ปักลงริม
ทิศปัจจิม ทิ่มต่ำ อยู่ร่ำไป
พันทอง
๖/๘/๕๗
 emo_116 emo_126