|
หัวข้อ: ---->คำสารภาพของพระจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 04 สิงหาคม 2014, 03:49:PM (http://www.bloggang.com/data/spicy/picture/1228225754.jpg) คำสารภาพจากจันทร์ตะวันจ๋า น้ำใจเธอเลอค่ามหาศาล ทนลำบากตรากตรำยามทำงาน ปณิธานจานเจือเพื่อปวงชน หัวใจจันทร์นั้นรู้อยู่เสมอ ชื่นชมเธอจากใจในทุกหน ขจัดความหมองมัวทั่วธราดล อุทิศตนเสียสละของตะวัน เราทั้งสองครองกันนั้นยากยิ่ง คงเป็นสิ่งเกินคลาดมิอาจฝัน ความมืดมิดกับสว่างแตกต่างกัน สำนึกอยู่รู้นั้นจันทร์เข้าใจ ธรรมชาติวาดวางต่างหน้าที่ จันทร์สู่ฟ้าราตรีพิลาสใส จรวบรุ่งสางสว่างเยือนจันทร์เคลื่อนไป ตะวันขึ้นครั้งใหม่ในยามเช้า สารภาพจากใจให้เธอรู้ แม้ใช่คู่ยังอาทรเช่นก่อนเก่า เมื่อชะตาฟ้าสั่งยั้งรักเรา จะขอเฝ้าชื่นชูมิรู้คลาย ---สะเลเต--- (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_065.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: ---->คำสารภาพของพระจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 04 สิงหาคม 2014, 08:48:PM เพ้อรำพันจันทร์หงายประกายหมอง ลอยเหม่อล่องราตรีคืนฤดีพ่าย ขาดคู่เคียงเรียงร้อยคอยเดียวดาย ทุกข์สุดท้ายจำทนเจ็บล้นดวง สุริยาลาลับคืนกลับฟ้า เดือนเหว่ว้ารอที่ราตรีล่วง สิ้นประโยชน์โอดครวญทวนทักท้วง เร่งอรุณโชติช่วงคืนเต็มเพ็ญ ณ วันนั้นคอยรอขอเมฆป้อง แสงนวลส่องบางเบาให้เขาเห็น ครั้นเพลาเข้าสายใคร่จำเป็น แค่นลำเค็ญแหว่งเสี้ยวแค่เคียวกราย บุญเก่ายังหวังไว้คงได้สม เรียงภิรมย์คู่สองดังปองหมาย โคนรุ้งข้างทางช้างเผือกพรรณราย ตะวันฉายส่องนิรันดร์อุ่นจันทรา เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ---->คำสารภาพของพระจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 สิงหาคม 2014, 08:23:PM emo_116 emo_126 เพ้อรำพัน วันคืน ขื่นขุ่นข้อง ลอยละล่อง ราตรี ฤดีข้า ขมเข็ดเข้า ข้างกาย หน่ายอุรา ประหนึ่งว่า ฟ้าพร่าง พรางมืดมล เมฆไหลวน ฝนซ้ำ กระหน่ำหนัก จันทร์เหหัก ห่างหาย ทะลายหล่น ไร้แสงสวย สาดส่อง ต้องใจคน นภาหม่น หมองหมาง กลางหมู่ดาว สุดอัดอั้น ตันใจ ฤทัยหงอย เฝ้ารอคอย สุรีย์ ฤดีสาว แตกต่างกัน จริงหนอ ต่อเรื่องราว อรุณก้าว ขึ้นใหม่ ใจยังช้ำ พันทอง ๖/๘/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ---->คำสารภาพของพระจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 07 สิงหาคม 2014, 02:33:PM ชวนน้องชมดาว มือแหวกม่านหน้าต่างน้ำค้างแต้ม ฟากฟ้าแย้มพริ้มพรายจันทร์ฉายต่ำ ไก่โก่งคอบรรเลงเพลงงึมงำ หมอกคลาคล่ำแหวกว่ายหลบสายลม แสนเสน่หายาจิตเอกอิตถี ชื่นรื่นฤดีร่วมห้องแนบประคองสม อิ่มเอมกายถ่ายถอนผ่อนอารมณ์ ชวนกันชมรัศมีสีดารา ดวงหนึ่งเด่นส่องแจ้งสีแสงใส ปลั่งสุกไสว ส้ม-เหลือง ลอยเบื้องหน้า ลบรอยจืดมืดมิดทิศบูรพา ประจักษ์ตา“ดาวรุ่ง”เจิดจรุงเรือง อีกชื่อหนึ่งนั้นไซร้“ประกายพรึก” ดับตอนดึกละแสงฉายหายต่อเนื่อง ขึ้นประจิมย่ำค่ำ“ประจำเมือง” นามประเทือง“ดาวศุกร์”ไข่มุกดาว จนรุ่งแจ้งแสงทองส่องรำไร ค่อยคลาไคลเกาะกุมสองหนุ่มสาว เตรียมสำรับอาหารทั้งหวานคาว เกี่ยวก้อยก้าวธรรมผดุงมุ่งอาราม เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ---->คำสารภาพของพระจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 สิงหาคม 2014, 04:14:PM (http://image.ohozaa.com/i/b2f/EmnYrC.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w80udIVXEHvRqrno) เมฆครึ้มครึ้ม คลาไคล ใกล้มืดมิด ดับอาทิตย์ แสงทอง ส่องบ่ายสาม มองทางไหน ไม่เห็น เด่นแววงาม ทิวาหวาม ยามนี้ มีฝนโปรย ลมลอยลิ่ว ปลิวว่อน ก่อนกิ่งไผ่ หักโค่นใบ รุ่งริ่ง จริงจริงโหวย สาดซัดซ่า ซวนเซ เทโบกโบย ต้องรีบโกย จ้ำอ้าว เข้าหลบบัง สงสัยใน ราตรี ที่มืดหม่น รอคอยคน รู้ใจ ให้ชวนนั่ง ชมสายฝน หล่นจากฟ้า มาประดัง ชั่วชีวัง มีไหมหนอ ทนรอไป พันทอง ๘/๘/๕๗ (http://image.ohozaa.com/i/16d/vNg9k.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/78X) |